૨૧૪ હો, ઐસી ભ્રાન્તિ અન્દર સાથમેં આ જાતી હૈ.
કોઈ નુકસાન નહીં કરતા હૈ ઔર કોઈ લાભ ભી નહીં કરતા હૈ. દોનોંમેં ઉસકી જૂઠી માન્યતા હૈ. વિભાવકા કારણ.... પરિણતિમેં જો દુઃખકા કારણ વિભાવ પરિણતિમેં હૈ, ઉસકે કાર્યમેં ઉસે અનિષ્ટ આદિ સબ ફલમેં આતે હી રહતા હૈ. ઉસકા કારણ ઐસા હૈ. અંતરમેં ઉન દોનોંકે સાથ અન્દર એકત્વબુદ્ધિ હૈ હી. નુકસાન માને તો ભી એકત્વબુદ્ધિ હૈ ઔર લાભ માને તો ભી એકત્વબુદ્ધિ હી હૈ. દોનોંકે સાથ એકત્વબુદ્ધિ હૈ.
પરન્તુ દોનોં ઇષ્ટ-અનિષ્ટ-સે છૂટકર મૈં જ્ઞાયક હૂઁ, મુઝે કોઈ પરપદાર્થ ઇષ્ટ-અનિષ્ટ નહીં કરતા. મેરા જ્ઞાયક હૈ વહી મુઝે લાભરૂપ હૈ. ઉસ તરફ પરિણતિ જાય તો ઉસ ઓર શુભભાવ આયે, પરન્તુ શુભભાવ કહીં આદરને યોગ્ય નહીં હૈ. આદરણીય તો એક ચૈતન્યતત્ત્વ હી આદરણીય હૈ. ઇષ્ટ-અનિષ્ટ-સે છૂટ જાના ઔર એક જ્ઞાયકકી પરિણતિ પ્રગટ કરની વહી લાભરૂપ હૈ. અનિષ્ટમેં ભી અપનત્વ હો ગયા ઔર ઇષ્ટમેં અપનત્વ આ હી જાતા હૈ. દોનોંમેં આ જાતી હૈ. લાભ-નુકસાન દોનોંમેં માના ઇસલિયે દોનોંમેં અપનત્વ આ જાતા હૈ. ઉસને મુઝે નુકસાન કિયા, ઇસલિયે ઉસમેં ઉસે એકત્વબુદ્ધિ હો ગયી હૈ. દોનોં-સે ભિન્ન પડકર અંતરમેં જ્ઞાયકકી પરિણતિ પ્રગટ કરકે ઇષ્ટ-અનિષ્ટ મુઝે કુછ નહીં હૈ. અન્દર જ્ઞાયક હૈ વહી મુઝે ઉપાદેય હૈ, યે સબ ત્યાગને યોગ્ય હૈ.
સાધકદશામેં શુભભાવના સાથમેં આ જાતી હૈ. જ્ઞાયક પરિણતિ યથાર્થ જો હૈ સો હૈ. યથાર્થ પરિણતિ પ્રગટ કરકે ઉસે શુભભાવના (આતી હૈ).