૩૨૦ સ્વયં ચૈતન્ય તરફ ઐસી દૃષ્ટિ કરે, અપના સહજ અસ્તિત્વ ગ્રહણ કરે, ઐસા પુરુષાર્થ કરે તો હો. ઉસે ગ્રહણ કરકે ભી ઉસે બારંબાર, ક્ષણ-ક્ષણમેં ભેદજ્ઞાનકી ધારા પુરુષાર્થ-સે પ્રગટ કરે તો હો. પ્રતીત-સે નિર્ણય કરે કિ યહ જ્ઞાનસ્વભાવ હૈ વહી મૈં હૂઁ. ફિર ઉસકા બારંબાર ભેદજ્ઞાન કરકે ઉગ્રતા કરકે ભિન્ન પડે તો અપને-સે હો ઐસા હૈ.

ગુરુદેવને તો બહુત બતાયા હૈ. કિસી ભી જગહ અટકે બિના, પૂર્ણરૂપ-સે, કહીં ભી રુચિ ન રહે, એક આત્મામેં હી રુચિ સર્વ પ્રકાર-સે રહે તો હોતા હૈ. હર જગહ-સે રુચિ છૂટ જાય. કહીં રસ ન રહે, હર જગહ-સે રુચિ છૂટ જાય. એક ચૈતન્ય તરફ હી રુચિ, ચૈતન્ય હી ગ્રહણ હો, ચૈતન્ય હી આદરણીય રખે, કહીં રુકે નહીં, કહીં ઉસે રુચિ લગે નહીં, સર્વાંગ સર્વ પ્રકાર-સે રુચિ છૂટ જાય ઔર ચૈતન્યકી હી રુચિ લગે તો હો. ફિર વિભાવમેં ખડા હો, પરન્તુ ઉસે સબ રુચિ છૂટ જાતી હૈ.