296 jīvana.
samādhānaḥ- apanā manuṣya jīvan sārthak kar lenā.
mumukṣuḥ- bahut muśkil-se milatā hai. āpake caraṇoṁmeṁ, bas usameṁ sārthakatā hai. āpakā hāth ūpar ho, bas! aur kuch nahīṁ (cāhiye).
samādhānaḥ- merī tabiyat aisī rahatī hai. sab āte haiṁ, jāte haiṁ. mumukṣuḥ- itanā milatā hai vahī bahut hai. samādhānaḥ- jīvanameṁ ātmākā kalyāṇ karanā, bas! vahī hai. ek hetu ātmākā lakṣya. kaise aṁtar ātmāko pahacānū̃n. dev-guru-śāstrakī mahimā aur ātmākā dhyey rakhanā. bhītarameṁ nyārā ātmā kaise pīchānūn̐? aur śrutakā svādhyāya. sāthameṁ vah karanā. ek ātma prayojan, dūsarā koī prayojan nahīṁ. vahī mahimāvaṁt hai, usīmeṁ sab bharā hai. bāharameṁ sab niḥsār tuccha-tuccha hai. ātmāmeṁ sabakuch bharā hai. ātmāko nahīṁ pīchānā. anaṁt kālameṁ sab kriyā karī, sabakuch kiyā, parantu ātmāko pīchānā nahīṁ. vah ātmā, gurudevane mārga batāyā. paṁcamakālameṁ koī jānatā nahīṁ thā. koī kriyā kare, aisā kare usameṁ dharma mān lete haiṁ.