302 mushkil hai. ho jAy phir use chAlU rakhanI mushkil hai.
... dikhatA nahI.n, paryAyame.n dekhe to dikhatA hai. un dono.nkA mel karake us prakArakA puruShArtha karanA. us tarah puruShArthakI dhArA pragaT karanI. mArga nikAlanA vah apane hAthakI bAt hai. .. puruShArtha-se hotA hai.
mumukShuH- ...
samAdhAnaH- paripUrNa hU.N. parantu vibhAv anAdikA hai, usakA barAbar j~nAn karake Age jAy to kahI.n bhUl nahI.n paDatI. usakA yathArtha j~nAn karanA hai. svaya.n jAnatA hai ki ye vibhAv hai. vibhAvakA j~nAn rahanA chAhiye ki ye ek vikalpakI dhArA bhale hI mujhame.n nahI.n hai, parantu ye sab vikalpa khaDe hai.n. gharakA, bAharakA, sab vikalpa khaDe hai.n. vikalpa hai, .. usame.n-se vikalpa utpanna hote hai.n. isaliye vikalpa to hai, vibhAv to khaDA hai. isaliye usakA use j~nAn vartatA hai. ... isaliye j~nAyakakI ugratA ho to vah ChUTe.
pahale to shraddhA aur pratItame.n Aye. svAnubhUti to ho, parantu usake bAd to kitanI ugratA ho tab mUlame.nse ChUTatA hai. kevalaj~nAn, munidashA vah to a.ntarmuhUrtakA upayog ki jo ek samayakA upayog ho to ekadam ho. abhI to vah svAnubhUti tak pahu.NchatA hai. bhedaj~nAnakI dhArA pragaT karanI hai.
mumukShuH- mereme.n rAgakA uday hI nahI.n hotA hai, j~nAnakA uday hotA hai. samAdhAnaH- j~nAnakA uday hotA hai, barAbar hai. rAgakA uday hai hI nahI.n vah dravyadR^iShTi-se barAbar hai. paryAyame.n hai usakA j~nAn karanA. usakI mahimA Aye vah barAbar hai ki rAgakA uday nahI.n hai, j~nAnakA uday ho rahA hai. usakI mahimA Aye, us jAtakI bhAvanA Aye, us jAtakA vairAgya ho, parantu usakA j~nAn to honA chAhiye. to puruShArtha Age baDhe. nahI.n to puruShArtha Age nahI.n baDhe. mujhame.n kuCh hai hI nahI.n, aisI mahimA karatA rahe, puruShArtha Age nahI.n baDhatA. aisA j~nAn kare to puruShArtha Age nahI.n baDhatA. abhI itanA bAkI hai, use j~nAname.n na rakhe to puruShArtha Age nahI.n baDh sakatA. ... mereme.n kuCh nahI.n hai, mai.n to j~nAyak hU.N. kuCh hai hI nahI.n to puruShArtha kaise Age baDhe?