ഹോ ജാതാ ഹോ തോ വാംചന കരനാ, വിചാര കരനാ. അനേക പ്രകാര-സേ ഉപയോഗകോ ബദലതേ രഹനാ.
മുമുക്ഷുഃ- ആപകീ വാണീ ബഹുത മീഠീ ഔര സരല ലഗതീ ഹൈ. ഇതനീ സരല ലഗതീ ഹൈ കി അന്ദരമേം സബ സമഝമേം ആതാ ഹൈ.
സമാധാനഃ- കോഈ ബാര ഉഗ്ര ഹോ, കോഈ ബാര ധീരേ ഹോ, ജിജ്ഞാസുകോ ഐസാ ഹോതാ രഹതാ ഹൈ. ... ബീചമേം ഹോതാ ഹൈ. നിമിത്ത-ഉപാദാനകാ ഐസാ സമ്ബന്ധ ഹൈ. ഇസലിയേ ജിതനാ സത്സമാഗമ ഹോ ഉസ പ്രകാരകാ പ്രയത്ന കരനാ. ഔര അപനീ തൈയാരീ കരനീ. കരനേകാ സ്വയംകോ ഹീ ഹൈ. ഉസകാ സ്വഭാവ ഹൈ വഹ സഹജ ഹൈ. പരന്തു പരിണതികോ പലടനാ വഹ പുരുഷാര്ഥ ഹൈ. പുരുഷാര്ഥ ഔര സഹജ, ഐസാ ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- അഭീ തക ഗുരുദേവശ്രീകോ സുനതേ ഥേ, സബ കരതേ ഥേ, പരന്തു ഉസമേം അപേക്ഷാ ജ്ഞാന, ഗുരുദേവകാ ഹൃദയ ഗാംഭീര്യ ക്യാ ഹൈ, വഹ ഹമേം ബരാബര സമഝമേം നഹീം ആതാ ഥാ. ഇസലിയേ ഗുരുദേവ ബഹുത അപേക്ഷാഏ ലേതേേ ഥേ. പരന്തു ഹമ ശബ്ദോംമേം ഹീ ലേ ജാതേ ഥേ ഔര സമഝമേം നഹീം ആതാ ഥാ. ആപകേ പ്രതാപ-സേ ഹമേം ഥോഡാ സമഝമേം ആനേ ലഗാ. മഹിമാ ഭീ ആതീ ഹൈ, ലഗതാ ഹൈ കി അഹോ! യഹീ സത്യ ഹൈ. ഐസാ മാര്ഗ ഹൈ, പഹലേ ... ജൈസേ ആപനേ കഹാ, ജിസേ ലഗീ ഹൈ ഉസീകോ ലഗീ ഹൈ, പിഹൂ പിഹൂ പുകാരതാ ഹൈ. ഉസകേ ലിയേ വൈസീ ഉത്കംഠാ ജാഗൃത നഹീം ഹോതീ ഹൈ, തോ ഉസമേം ഹമാരീ ക്യാ ഭൂല ഹോതീ ഹോഗീ? അഥവാ ഹമേം കിസ പ്രകാര-സേ വൈസാ ലഗേ, ആപ ദര്ശാഈയേ.
സമാധാനഃ- അംതരമേം ഉതനീ പുരുഷാര്ഥകീ മന്ദതാ രഹതീ ഹൈ, ബാഹരമേം അടക ജാതാ ഹൈ ഇസലിയേ. അംതരമേം ബസ, യഹീ കരനേകാ ഹൈ, സത്യ യഹീ ഹൈ. സ്വഭാവമേം ഹീ സുഖ ഹൈ, സബ സ്വഭാവമേം ഭരാ ഹൈ. ബാഹര കഹീം നഹീം ഹൈ. ഉതനീ അംതരമേം രുചികീ തീവ്രതാ നഹീം ഹൈ. ഇസലിയേ പുരുഷാര്ഥകീ മന്ദതാ ഹൈ. രുചി ഹൈ, പരന്തു രുചികീ മന്ദതാകേ കാരണ, പുരുഷാര്ഥകീ മന്ദതാകേ കാരണ വഹ തീവ്രതാ നഹീം ഹോ രഹീ ഹൈ. തീവ്രതാ ഹോ തോ പുരുഷാര്ഥ ഉത്പന്ന ഹുഏ ബിനാ രഹേ നഹീം. മന്ദതാ രഹതീ ഹൈ, അപനീ ഹീ മന്ദതാ രഹതീ ഹൈ. ഉസകാ കാരണ അപനാ ഹൈ, അന്യ കിസീകാ കാരണ നഹീം ഹൈ. അപനീ രുചി മന്ദ ഹൈ ഔര അപനേ പുരുഷാര്ഥകീ മന്ദതാ ഹൈ. ഇസലിയേ ഉസമേം രുക ഗയാ ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- വചനാമൃതമേം ആതാ ഹൈ കി സൂക്ഷ്മ ഉപയോഗ കരകേ ജ്ഞായകകോ പകഡനാ. സൂക്ഷ്മ ഉപയോഗമേം ക്യാ ഗൂഢാര്ഥ ഹൈ? പ്രയോഗാത്മക പദ്ധതി-സേ സൂക്ഷ്മ ഉപയോഗ (കരനാ)?
സമാധാനഃ- ഉപയോഗ ബാഹരമേം സ്ഥൂലരൂപ-സേ ബാഹര വര്തതാ രഹതാ ഹൈ. സ്വയം സ്ഥൂലതാ- സേ ബാഹ്യ പദാഥാകോ ജാനനേകാ പ്രയത്ന കരേ, വികല്പകോ പകഡേ വഹ സബ സ്ഥൂല ഹൈ. പരന്തു അന്ദര ആത്മാകോ പകഡനാ വഹ സൂക്ഷ്മ ഹൈ.
ആത്മാകാ ജോ ജ്ഞാനസ്വഭാവ, ജ്ഞായകസ്വഭാവകോ പകഡനാ വഹ സൂക്ഷ്മ ഉപയോഗ ഹോ തോ പകഡമേം ആതാ ഹൈ. ക്യോംകി വഹ സ്വയം അരൂപീ ഹൈ. വഹ കഹീം വര്ണ, ഗന്ധ, രസ, സ്പര്ശവാലാ നഹീം