୨୩୭
ପରିଣତି ବାରଂବାର ମୁଡତୀ ରହେ, ଅଭ୍ଯାସ ରୂପ-ସେ, ଯଥାର୍ଥ ତୋ ବାଦମେଂ ହୋତା ହୈ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ପ୍ରତ୍ଯେକ ଵିଚାରକା ବହାଵ ଜ୍ଞାଯକ-ଓର ହୀ ହୋତା ହୈ.
ସମାଧାନଃ- ଜ୍ଞାଯକ ତରଫକା ହୀ ହୋତା ହୈ. ଜ୍ଞାଯକକୀ ସିଦ୍ଧି କୈସେ ହୋ? ଜ୍ଞାଯକକୀ ପ୍ରସିଦ୍ଧି କୈସେ ହୋ? ଉସ ଓର ହୀ (ପ୍ରଯତ୍ନ ରହତା ହୈ).
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ପ୍ରଜ୍ଞାଛୈନୀ ଅର୍ଥାତ ଭେଦଜ୍ଞାନ କରନା?
ସମାଧାନଃ- ହାଁ. ଭେଦଜ୍ଞାନ କରନା. ପ୍ରଜ୍ଞା-ସେ ଚୈତନ୍ଯକୋ ଗ୍ରହଣ କରନା ଔର ପ୍ରଜ୍ଞା-ସେ ଭିନ୍ନ କରନା. ଵିଭାଵ-ସେ ଭିନ୍ନ ଔର ସ୍ଵଭାଵକା ଗ୍ରହଣ କରନା. ଏକତ୍ଵ ଔର ଵିଭକ୍ତ. ପର- ସେ ଵିଭକ୍ତ, ଵିଭାଵ-ସେ ଵିଭକ୍ତ ଔର ସ୍ଵଭାଵମେଂ ଏକତ୍ଵ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ପର-ସେ ଵିଭକ୍ତ ଐସା ଚିଂତଵନ କରେ ତୋ ଭୀ ଉସକା ସ୍ଵ ତରଫ ଜାନେକା ପ୍ରଯତ୍ନ ହୈ.
ସମାଧାନଃ- ପର-ସେ ଵିଭକ୍ତ ଚିଂତଵନ କରେ, ଯଥାର୍ଥପନେ ଵିଭକ୍ତ ଚିଂତଵେ ତୋ ଉସମେଂ ସ୍ଵକୀ ଏକତ୍ଵତା ଆ ଜାତୀ ହୈ. ଲେକିନ ସ୍ଵ-ତରଫକା, ଅସ୍ତିତ୍ଵ ତରଫକେ ଗ୍ରହଣକା ଲକ୍ଷ୍ଯ ନହୀଂ ହୈ, ଔର ବାହର ଯହ ସବ ଅନିତ୍ଯ ହୈ, ଯହ ସବ ଦୁଃଖରୂପ ହୈ, ଐସା କରତା ରହେ (ଔର) ଅପନେ ଅସ୍ତିତ୍ଵକା ଗ୍ରହଣ ନହୀଂ ହୈ ତୋ ଵହ ଵିଭକ୍ତପନା ଭୀ ଯଥାର୍ଥ ନହୀଂ ହୈ. ଏକତ୍ଵ ଅସ୍ତିତ୍ଵ ଗ୍ରହଣ କିଯେ ବିନାକା ଵିଭକ୍ତପନା ଯଥାର୍ଥ ନହୀଂ ହୈ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ଏକତ୍ଵ-ଵିଭକ୍ତ କହନେମେଂ ଆତା ହୈ, ଲେକିନ ଶୁରୂଆତ ଏକତ୍ଵ-ସେ ହୀ ହୋତୀ ହୈ.
ସମାଧାନଃ- ଶୁରୂଆତ ଏକତ୍ଵ-ସେ ହୀ ହୋତୀ ହୈ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ଉସମେଂ ଵିଭକ୍ତ ଆ ଜାତା ହୈ.
ସମାଧାନଃ- ଉସମେଂ ଵିଭକ୍ତ ଆ ଜାତା ହୈ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ଏକ ଦ୍ରଵ୍ଯ-ସେ ଦୂସରେ ଦ୍ରଵ୍ଯକୀ ଭିନ୍ନତା, ଯେ ତୋ ଗୁରୁଦେଵକେ ଔର ଆପକେ ପ୍ରତାପ- ସେ ଥୋଡା-ଥୋଡା ମୁମୁକ୍ଷୁଓଂକୋ ଖ୍ଯାଲମେଂ ଆତା ହୈ କି ଯହ ଦ୍ରଵ୍ଯ ଭିନ୍ନ ଔର ଯହ ଦ୍ରଵ୍ଯ ଭିନ୍ନ ହୈ. ପରନ୍ତୁ ଦ୍ରଵ୍ଯ-ଗୁଣ ଔର ପର୍ଯାଯ, ଉସମେଂ କିସ ପ୍ରକାର ଭିନ୍ନତା କରକେ ଅନୁଭଵ କରନା, ଇସ ଵିଷଯମେଂ ହମେଂ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ ଦୀଜିଯେ.
ସମାଧାନଃ- ଏକ ଦ୍ରଵ୍ଯ ଔର ଦୂସରା ଦ୍ରଵ୍ଯ ଅତ୍ଯଂତ ଭିନ୍ନ ହୈଂ, ଉନ୍ହେଂ ପ୍ରଦେଶଭେଦ ହୈ. ଵହ ତୋ ଭିନ୍ନ ହୈ. ଵିଭାଵ ଅପନା ସ୍ଵଭାଵ ନହୀଂ ହୈ. ଶାସ୍ତ୍ରମେଂ ଭେଦଜ୍ଞାନ କରନେକା ଆତା ହୈ, ଵିଭାଵ- ସେ ଵିଭକ୍ତ ହୋ. ଗୁଣ-ପର୍ଯାଯସେ ଭେଦଜ୍ଞାନ କରନେକା ନହୀଂ ଆତା ହୈ. ଭେଦଜ୍ଞାନ ତୋ ଵିଭାଵ-ସେ କରନା ହୈ. ଗୁଣ ଔର ପର୍ଯାଯକେ ଲକ୍ଷଣ ପହଚାନକର ଔର ଆତ୍ମାମେଂ ଅନନ୍ତ ଗୁଣ ଔର ପର୍ଯାଯ କ୍ଯା ହୈ, ଉସକା ଜ୍ଞାନ କରକେ, ଉସକେ ଭେଦମେଂ ଅଟକନା ନହୀଂ. ଉସକେ ଭେଦ ଵିକଲ୍ପମେଂ ନହୀଂ ରୁକକର, ଏକ ଅଖଣ୍ଡ ଚୈତନ୍ଯ ପର ଦୃଷ୍ଟି ରଖନେ-ସେ ଉସମେଂ ଜୋ ଉସକେ ଅନନ୍ତ ଗୁଣ ଔର ଶୁଦ୍ଧ ପର୍ଯାଯ ହୈ, ଵହ ପ୍ରଗଟ ହୋତୀ ହୈ.
ଉସକା-ଗୁଣ-ପର୍ଯାଯକା-ଭେଦଜ୍ଞାନ ନହୀଂ କରନା ହୈ, ଅପିତୁ ଉସକା ଜ୍ଞାନ କରନା ହୈ କି ଅନନ୍ତ ଗୁଣ ଆତ୍ମାମେଂ (ହୈଂ). ଆତ୍ମା ଅନନ୍ତ ଗୁଣୋଁ-ସେ ଗୁଁଥା ହୁଆ ଅଭେଦ ତତ୍ତ୍ଵ ହୈ. ଉସମେଂ