୨୭୫
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ଉସକେ ପହଲେ ଭେଦଜ୍ଞାନକୀ ପରିଣତି କୈସେ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋ?
ସମାଧାନଃ- ଵହ କରେ ତୋ ହୋ. ଜବ-ଜବ କ୍ଷଣ-କ୍ଷଣମେଂ ଵିକଲ୍ପ ଆଵେ, ଆନନ୍ଦ ଆଵେ, ଶୁଭଭାଵ ହୋ, ସବସେ ମୈଂ ଭିନ୍ନ ହୀ ହୂଁ. ଐସୀ ଭେଦଜ୍ଞାନକୀ ପରିଣତି ହୋନୀ ଚାହିଯେ.
ମୁୁମୁକ୍ଷୁଃ- ଅଭୀ ହମ ଐସେ ଵିଚାର କରେ... ସମାଧାନଃ- ବୀଚମେଂ ଆଯେ ବିନା ନହୀଂ ରହତା. ଜବତକ ସ୍ଵଯଂ ଅଭୀ ଶୁଭଭାଵକୀ ଭୂମିକାମେଂ ହୈ, ଶୁଭଭାଵ ତୋ ଆତେ ହୈଂ, ଭକ୍ତି ଆଵେ, ଉଲ୍ଲାସ ଆଵେ, ଜ୍ଞାନ-ସେ ଭରା, ଆନନ୍ଦ-ସେ ଭରା ହୁଆ ଏକ ତତ୍ତ୍ଵ ହୈ. ଜୈସେ ଯେ ପୁଦଗଲ ଵସ୍ତୁ ହୈ, ଵୈସେ ଏକ ଚୈତନ୍ଯ ଭୀ ଵସ୍ତୁ ହୈ, ପରନ୍ତୁ ଵହ ଜ୍ଞାନସ୍ଵଭାଵଵାଲା ହୈ, ଆନନ୍ଦ ସ୍ଵଭାଵଵାଲା, ଅନନ୍ତ ଗୁଣଵାଲା ହୈ. ଉସେ ପହଚାନନେକେ ଲିଯେ ଅନାଦି- ସେ ତୋ ଵିଭାଵମେଂ ଏକତ୍ଵବୁଦ୍ଧି କୀ ହୈ, ରାଗ-ଦ୍ଵେଷ ଇତ୍ଯାଦିମେଂ, ଔର ଧର୍ମ ବାହରସେ ମାନା ହୈ କି ବାହର-ସେ କୁଛ ଶୁଭଭାଵ କରେଂ, କୁଛ କ୍ରିଯାଏଁ କରେଂ ତୋ ଧର୍ମ ହୋତା ହୈ, ଐସା ମାନା ହୈ. ଐସା ତୋ ଅନନ୍ତ କାଲମେଂ କିଯା ହୈ. ଉସସେ ଶୁଭଭାଵ ବଁଧକର ପୁଣ୍ଯ ବଁଧେ ତୋ ଦେଵଲୋକ ହୋତା ହୈ. ଭଵଭ୍ରମଣ ତୋ ମିଟତା ନହୀଂ.
ଭଵଭ୍ରମଣ ତୋ ଅନ୍ଦର ଆତ୍ମାକୋ ପହଚାନେ ତୋ ମିଟେ. ଅଂତର ଦୃଷ୍ଟି କରକେ ଆତ୍ମାକା ଭେଦଜ୍ଞାନ କରେ ତୋ ଵହ ମିଟତା ହୈ. ଅନ୍ଦର ଭେଦଜ୍ଞାନ କରନେକା ଉପାଯ ଏକ ଗୁରୁଦେଵନେ ବତାଯା ହୈ. ଉସକା ବାରଂବାର ଵିଚାର କରେ, ଉସକୀ ଗହରୀ ଲଗନ ଲଗାଯେ, ଉସକୀ ମହିମା କରେ ତୋ ହୋ. ଉସକା ଗହରା ଵିଚାର କରନା ଚାହିଯେ, ଉସକୀ ଜିଜ୍ଞାସା ଜାଗୃତ କରନୀ ଚାହିଯେ କି ଆତ୍ମା କୈସେ ସମଝମେଂ ଆଯେ.
ଜୋ ମହାପୁରୁଷ ହୁଏ, ଇସ ପଂଚମକାଲମେଂ ଗୁରୁଦେଵ ପଧାରେ ଔର ଉନ୍ହୋଂନେ ମାର୍ଗ ବତାଯା କି ଅଂତର ଦୃଷ୍ଟି କରନା. ବାକୀ ବାହର-ସେ ଥୋଡା କର ଲେ ଔର ଥୋଡା ତ୍ଯାଗ କର ଲେ, ଉସମେଂ ଧର୍ମ ମାନ ଲିଯା. ଶୁଭଭାଵ ଯଦି ଅଂତରମେଂ ହୋ, ଶୁଭଭାଵ ରହେ ତୋ ପୁଣ୍ଯ ବଁଧେ. ପୁଣ୍ଯ ବାଁଧକର ଦେଵଲୋକମେଂ ଗଯା. ଐସା ଦେଵଲୋକ ଅନନ୍ତ ବାର ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଆ ହୈ. ପରନ୍ତୁ ଭଵକା ଅଭାଵ ହୋ, ଆତ୍ମାକା ଅଂତର ଅନୁପମ ଆନନ୍ଦ, ଆତ୍ମା ମୁକ୍ତ ସ୍ଵରୂପ ହୀ ହୈ, ଐସେ ଆତ୍ମାକୋ ଉସନେ ପହଚାନା ନହୀଂ ହୈ. ଵିଭାଵ-ସେ ଭିନ୍ନ ପଡେ କି ମୈଂ ତୋ ଜ୍ଞାଯକ ଆତ୍ମା ଜାନନେଵାଲା ସାକ୍ଷୀସ୍ଵରୂପ ହୂଁ. ଉସେ ଅଂତରମେଂ ଆତ୍ମାକୀ ମହିମା ଆଯେ ତୋ ଆତ୍ମାକୀ ପହିଚାନ ହୋ. ଵିଚାର, ଵାଂଚନ, ପୁରୁଷାର୍ଥ, ରୁଚି, ଲଗନୀ ଉସୀକୀ ଲଗନୀ ଚାହିଯେ. କିତନୋଂକୋ ଅଂତର ଦୃଷ୍ଟି କରଵାଯୀ, ରୁଚି ଜାଗୃତ କରଵାଯୀ.