੨੩੨
ਹੈ. ਜਿਸੇ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਉਸੇ ਵਿਰਕ੍ਤਿ ਆ ਹੀ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਸ੍ਵਰੂਪ ਰਮਣਤਾ ਆਂਸ਼ਿਕ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤਾਨੁਬਨ੍ਧੀ ਕਸ਼ਾਯ ਛੂਟਕਰ ਸ੍ਵਰੂਪ ਰਮਣਤਾ (ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ). ਉਸ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਫਲ ਵਿਰਤਿ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਉਸਮੇਂ ਵਿਭਾਵ ਅਮੁਕ ਅਂਸ਼ਮੇਂ ਛੂਟ ਹੀ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਵਹ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਫਲ ਵਿਰਤਿ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੋ ਯਹ ਲੇਨਾ ਕਿ ਉਸੇ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਯੀ ਤੋ ਵਹਾਁ ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ ਕਰੇ ਉਸਮੇਂ ਉਸੇ ਅਮੁਕ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਆਦਿ ਤੋ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੀ ਹੈ. ਯਦਿ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੋ ਉਤਨੀ ਰੁਚਿ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਓਰ ਰੁਚਿ ਜਾਯ ਔਰ ਵਿਭਾਵਕਾ ਰਸ ਨ ਛੂਟੇ ਤੋ ਉਸੇ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਰੁਚਿ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਿਭਾਵਕਾ ਰਸ ਤੋ ਛੂਟਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਵਿਰਤਿ ਤੋ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਵਹ ਯਥਾਰ੍ਥ ਵਿਰਤਿ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਉਸੇ ਅਭ੍ਯਾਸਮੇਂ ਭੀ, ਜਿਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ ਜਾਗ੍ਰੁਤ ਹੋ, ਉਸੇ ਵਿਭਾਵਕਾ ਰਸ ਛੂਟਨਾ ਹੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ, ਵਾਂਚਨ ਕਰੇ ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਉਤਨਾ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ ਤੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਰੁਚਿ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਰੁਚਿਕੇ ਸਾਥ ਥੋਡੀ ਵਿਰਕ੍ਤਿ ਤੋ ਉਸੇ ਅਂਤਰ-ਸੇ ਰਸ ਛੂਟ ਜਾਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਚ੍ਚੀ ਬਾਤ ਹੈ, ਵਹ ਸਾਥ-ਸਾਥ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨਾ ਹੀ ਚਾਹਿਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਾਥ-ਸਾਥ ਹੋ ਤੋ ਹੀ ਉਸਕੀ ਰੁਚਿ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਨ੍ਯਥਾ ਸ਼ੁਸ਼੍ਕ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਜਾਯ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਨ੍ਯਥਾ ਤੋ ਰੁਖਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ਼੍ਰੀਮਦਜੀਨੇ ਤੋ ਬਹੁਤ ਲਿਖਾ ਹੈ. ਏਕ ਜਗਹ ਤੋ ਲਿਖਾ ਹੈ, ਹੇ ਆਰ੍ਯ! ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਨੁਯੋਗਕਾ ਫਲ ਸਰ੍ਵ ਭਾਵ-ਸੇ ਵਿਰਾਮ ਪਾਮਨੇਰੂਪ ਸਂਯਮ ਹੈ. ਯਹ ਕਭੀ ਮਤ ਭੂਲਨਾ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਨੁਯੋਗਕਾ ਫਲ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਨੁਯੋਗਕਾ ਫਲ ਸਂਯਮ ਆਤਾ ਹੈ. ਜਹਾਁ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਨੁਯੋਗ ਯਥਾਰ੍ਥ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋ ਗਯਾ, ਉਸੇ ਸਂਯਮ, ਕ੍ਰਮ-ਕ੍ਰਮਸੇ ਸਂਯਮ ਆ ਹੀ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਅਮੁਕ ਅਂਸ਼ਮੇਂ ਤੋ ਸਂਯਮ ਆ ਹੀ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਨੁਯੋਗ, ਜਿਸੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਯੀ, ਉਸੇ ਆਂਸ਼ਿਕ ਸਂਯਮ ਤੋ ਆ ਗਯਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਰੂਪ ਰਮਣਤਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਗਯੀ, ਸ੍ਵਰੂਪਾਚਰਣ ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਭੀ ਉਸੇ ਅਮੁਕ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਰੁਚਿ ਛੂਟ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਬਾਹਰ-ਸੇ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਕਰੋਡੋਂ ਕੋਹਿਨੂਰ ਹੀਰਾਸੇ ਵਧਾਯੇ ਤੋ ਭੀ ਕਮ ਹੈ. ਸਚਮੂਚ ਕਹਤਾ ਹੂਁ. ਯਹ ਬਾਤ ਕੋਈ ਗਜਬ ਬਾਤ ਹੈ, ਕਹੀਂ ਭੀ ਸਮਝਨੇ ਮਿਲੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯਹਾਁ-ਸੇ ਤੋ ਕਰੀਬ- ਕਰੀਬ ਲੋਗ ... ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਜਾਯੇਂਗੇ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਯਹ ਕਾਲ ਹੀ ਐਸਾ ਵਿਚਿਤ੍ਰ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਲਗਨ ਲਗਾਕਰ ਭੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨ ਕਰੇਂ ਤੋ.... ਬਹੁਤ ਗਜਬ ਬਾਤ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਉਸ ਓਰ ਚਲਨਾ ਹੈ. ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਾਤ ਕਹੀ ਕਿ ਹਮਾਰੀ ਓਰ ਦੇਖਨੇ-ਸੇ ਭੀ ਰਾਗ ਹੋਗਾ.