੨੩੩
ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਵਿਕਲ੍ਪ ਔਰ ਬੁਦ੍ਧਿ ਦ੍ਵਾਰਾ, ਭਾਵਨਾ ਦ੍ਵਾਰਾ ਐਸਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬੁਦ੍ਧਿਪੂਰ੍ਵਕ ਵਿਚਾਰ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਯੇ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਐਸੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਬੀਚਮੇਂ ਐਸਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਯਥਾਰ੍ਥ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਕਾ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋਵੇ ਤੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਲਗੇ ਕਿ ਮੈਂਨੇ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਿਯਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋ, ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਰੂਪ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋ ਜਾਯ, ਮੈਂ ਯਹ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਤੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਨਹੀਂ ਤੋ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਿਭਾਵਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨਾ ਵਹ ਕਾਰ੍ਯ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਵਹੀ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ, ਉਸਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ ਤੋ ਪ੍ਰਜ੍ਞਾ-ਸੇ ਜੈਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਕਿਯਾ, ਵੈਸੇ ਪ੍ਰਜ੍ਞਾ-ਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ. ਪ੍ਰਜ੍ਞਾ-ਜ੍ਞਾਨ ਦ੍ਵਾਰਾ ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਛੈਨੀ ਦ੍ਵਾਰਾ ਉਸਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ, ਤੋ ਭੇਦ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਉਸਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਅਵਿਚਲਿਤ ਚੈਤਨ੍ਯ ਪਰਿਣਤਿ, ਵਹ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਧ੍ਯਾਨ ਹੈ. ਵਹ ਧ੍ਯਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨੇਕੀ ਵਿਧਿ ਅਬ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਜਬ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਯੋਗੀ, ਦਰ੍ਸ਼ਨਮੋਹਨੀਯ ਔਰ ਚਾਰਿਤ੍ਰਮੋਹਨੀਯਕਾ ਵਿਪਾਕ ਪੁਦਗਲ ਕਰ੍ਮ ਹੋਨੇ-ਸੇ, ਉਸ ਵਿਪਾਕਕੋ ਯਾਨੀ ਸ੍ਵਯਂ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਐਸੇ ਅਚੇਤਨ ਕਮਾਮੇਂ ਸਮੇਟਕਰ, ਵਿਪਾਕਕੋ ਕਰ੍ਮਮੇਂ ਸਮੇਟਕਰ, ਤਦਨੁਸਾਰ ਪਰਿਣਤਿ-ਸੇ ਉਪਯੋਗ- ਸੇ ਵ੍ਯਾਵ੍ਰੁਤ੍ਤ ਕਰਕੇ ਯਾਨੀ ਉਸ ਵਿਪਾਕਕੇ ਅਨੁਰੂਪ ਪਰਿਣਮਨੇਮੇਂ ਉਪਯੋਗਕੋ ਨਿਵ੍ਰੁਤ੍ਤ ਕਰਕੇ, ਮੋਹੀ- ਰਾਗੀ ਔਰ ਦ੍ਵੇਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੋਕਰਕੇ, ਐਸੇ ਉਸ ਉਪਯੋਗਕੋ ਅਤ੍ਯਂਤ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਨਿਸ਼੍ਕਂਪਪਨੇ ਲੀਨ ਕਰਤਾ ਹੈ ਤਬ, ਉਸ ਯੋਗੀਕੋ ਕਿ ਜੋ ਅਪਨੇ ਨਿਸ਼੍ਕ੍ਰਿਯ ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਵਿਸ਼੍ਰਾਂਤ ਹੈ. ਵਚਨ, ਮਨ ਔਰ ਕਾਯਾਕੋ ਭਾਤਾ ਨਹੀਂ ਔਰ ਸ੍ਵ ਕਮਾਮੇਂ ਵ੍ਯਾਪਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਸਕਲ ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ ਕਰ੍ਮਰੂਪ ਇਁਧਨਕੋ ਜਲਾਨੇਮੇਂ ਸਮਰ੍ਥ ਹੋਨੇ-ਸੇ, ਅਗ੍ਨਿ ਸਮਾਨ ਐਸਾ, ਪਰਮ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸਿਦ੍ਧਿਕੇ ਉਪਾਯਭੂਤ ਧ੍ਯਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਏਕਦਮ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋ ਗਯਾ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੂਟ ਜਾਯ. ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ ਪਰਿਣਤਿ ਜੋ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਵ੍ਯਾਵ੍ਰੁਤ੍ਤ ਕਰਕੇ. ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਪਰਿਣਤਿ.. ਕੋਈ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਸੇ ਜਡ (ਕਹਤੇ ਹੈਂ), ਜਡ ਅਰ੍ਥਾਤ ਹੋਤੀ ਹੈ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ, ਕਰ੍ਮਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ (ਹੈ), ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਕਰ ਏਕਦਮ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ-ਅਪਨੇਮੇਂ ਵਿਸ਼੍ਰਾਂਤ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੂਟਕਰ ਅਂਤਰਮੇਂ ਏਕਦਮ ਨਿਸ਼੍ਕਂਪ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਐਸੀ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ ਹੋ, ਵਹ ਧ੍ਯਾਨਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਐਸੀ ਉਗ੍ਰਤਾ, ਜਿਸਮੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪ ਭੀ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਵ੍ਯਾਵ੍ਰੁਤ੍ਤ ਹੋ ਗਯਾ, ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭੀ ਨ੍ਯਾਰਾ ਹੋ ਗਯਾ, ਭਿਨ੍ਨ ਹੋ ਗਯਾ, ਐਸੀ ਨਿਸ਼੍ਕਂਪ ਧ੍ਯਾਨ ਦਸ਼ਾ ਯੋਗਿਓਂਕੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜੋ ਛਠਵੇਂ-ਸਾਤਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਝੁਲਨੇਵਾਲੇ ਮੁਨਿਵਰ (ਹੈਂ, ਵੇ) ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ