੩੧੨
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਮੇਂ ਪੂਰ੍ਣਤਾਕਾ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਔਰ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮੇਂ ਐਸਾ ਕਹੇ ਕਿ ਅਭੀ ਨ੍ਯੂਨਤਾ ਹੈ, ਪੂਰ੍ਣਤਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਨੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਭੀ ਨ੍ਯੂਨਤਾ ਹੈ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਬਾਕੀ ਹੈ-ਲੀਨਤਾ ਬਾਕੀ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਪਨੇ ਅਭੇਦ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਭੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਸ੍ਵ-ਓਰ ਪੂਰ੍ਣਰੂਪਸੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਨਹੀਂ ਹੁਯੀ ਹੈ. ਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਜੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ ਵਹ ਪੂਰ੍ਣ ਸ਼ੁਦ੍ਧ (ਨਹੀਂ ਹੈ). ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਔਰ ਗੁਣ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਏਕਸਾਥ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਤੋ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ, ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਪਲਟਤੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਜੋ ਵਿਭਾਵ-ਓਰ ਥੀ, ਵਹ ਸ੍ਵਭਾਵ- ਓਰ ਗਯੀ, ਇਸਲਿਯੇ ਆਂਸ਼ਿਕ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਤੋ ਹੁਯੀ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਭੀ ਲੀਨਤਾ ਬਾਕੀ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੇ ਸਾਥ ਜੁਡੀ ਜੋ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ ਵਹ ਪਰ੍ਯਾਯ ਉਤਨੀ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਹੁਯੀ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਭੀ ਲੀਨਤਾਕੀ ਬਾਕੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਤਨਾ ਭੇਦ ਪਡਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਉਤਨਾ ਭੇਦ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਨਹੀਂ ਤੋ ਤੁਰਨ੍ਤ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਜਾਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਤੁਰਨ੍ਤ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਅਂਸ਼ਰੂਪ ਹੈ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ, ਵੀਤਰਾਗਤਾ ਤੁਰਤ੍ਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਕਿਸੀਕੋ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਵਹ ਅਲਗ ਬਾਤ ਹੈ. ਤੋ ਭੀ ਉਸਮੇਂ ਕ੍ਰਮ ਤੋ ਪਡਤਾ ਹੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਅਵਲ੍ਮਬਨ ਹੈ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਕਚਾਸ ਹੈ. ਕਿਸੀਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਐਸੀ ਹੈ ਕਿ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਏਕਦਮ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਕਿਸੀਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਐਸੀ ਹੈ ਕਿ ਧੀਰੇ-ਧੀਰੇ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜੋ ਅਪਨੀ ਓਰ ਮੁਡਾ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਯੀ, ਉਸੇ ਅਵਸ਼੍ਯ ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਹੋਨੇਵਾਲੀ ਹੀ ਹੈ. ਕਿਸੀਕੋ ਧੀਰੇ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਕਿਸੀਕੋ ਜਲ੍ਦੀ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਮ-ਜ੍ਯਾਦਾ ਸਮਯ ਤੋ ਗੌਣ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਕਮ-ਜ੍ਯਾਦਾ (ਸਮਯ ਗੌਣ ਹੈ). ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਉਤਨੀ ਪਰਿਣਤਿਕੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ...ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾ ਰਖਨੀ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕੋਈ ਐਸਾ ਕਹੇ ਕਿ ਕ੍ਰਮਬਦ੍ਧਮੇਂ ਐਸਾ ਹੋਨੇਵਾਲਾ ਥਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ