੨੪੫
ਚੈਤਨ੍ਯ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੀ ਹੂਁ. ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਭੇਦਭਾਵ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਿਭਾਵਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਗੌਣ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਤੋ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਐਸਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਉਸਕੀ ਲੀਨਤਾ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਤੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ, ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪਹਚਾਨਕਰ (ਆਗੇ ਬਢਨਾ). ਯਥਾਰ੍ਥ ਪੀਛਾਨ ਹੋਵੇ ਤੋ ਭੀ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਯੇ ਅਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਸ੍ਵਰੂਪ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ (ਹੂਁ). ਗੁਣਕਾ ਭੇਦ, ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਭੇਦ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਕਰਕੇ, ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ. ਉਸਮੇਂ ਗੁਣ ਹੈ, ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਅਖਣ੍ਡ ਪਰ ਰਖਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਜ੍ਞਾਨ ਸਬਕਾ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਏਕ ਅਖਣ੍ਡ ਚੈਤਨ੍ਯ ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਪਰ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੇ ਬਲ-ਸੇ ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ (ਹੋਤੀ ਹੈ).
ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਸਬ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਲੀਨਤਾ-ਚਾਰਿਤ੍ਰ, ਸ੍ਵਰੂਪ ਰਮਣਤਾ- ਲੀਨਤਾ ਬਾਕੀ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਮੁਨਿਓਂ ਛਠਵੇਂ-ਸਾਤਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਝੁਲਤੇ ਹੈਂ. ਲੀਨਤਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੋ ਇਤਨੀ ਲੀਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਤੋ ਭੀ ਉਸਕੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਰੂਪਾਚਰਣ ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਚਲਤੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ-ਸੇ ਬਾਹਰ ਆਵੇ ਤੋ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣ, ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣ, ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਖਾਤੇ-ਪੀਤੇ, ਜਾਗਤੇ, ਸ੍ਵਪ੍ਨਮੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ (ਚਲਤੀ ਹੈ). ਜ੍ਞਾਯਕਧਾਰਾ ਔਰ ਉਦਯਧਾਰਾ ਦੋਨੋਂ ਭਿਨ੍ਨ ਚਲਤੀ ਹੈ. ਕੋਈ-ਕੋਈ ਬਾਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ-ਸੇ ਬਾਹਰ ਆਵੇ ਤੋ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ (ਚਲਤੀ ਹੈ).
ਉਸਕੇ ਪਹਲੇ ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਉਸਕੀ ਲਗਨੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਹਚਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਲਕ੍ਸ਼ਣ (ਪਹਚਾਨਕਰ) ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਅਖਣ੍ਡ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਉਸਕੋ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਕੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਅਖਣ੍ਡ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਵਿਭਾਵ- ਸੇ (ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ). ਗੁਣਭੇਦ, ਪਰ੍ਯਾਯਭੇਦ ਆਦਿ ਭੇਦਮੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਤਾ ਹੈ. ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਭੇਦ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਅਖਣ੍ਡ ਹੈ. ਇਸਮੇਂ ਜ੍ਞਾਨ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਸਬ ਹੈ. ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਭਿਨ੍ਨ-ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਤੋ ਭੀ ਵਸ੍ਤੁ ਏਕ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰਕੇ ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਬਾਹਰਮੇਂ ਤੋ ਅਚ੍ਛਾ ਲਗਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨੇਮੇਂ ਕਿਤਨਾ ਸਮਯ ਲਗੇਗਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕ੍ਯਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ? ਬਾਹਰਮੇਂ ਅਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ (ਲਗਤਾ). ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਪਹਚਾਨ ਕਰੇ ਤੋ, ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪਹਚਾਨਕਰ ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਦ੍ਰੁਢ ਹੋਵੇ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ. ਜਿਸਕੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਉਠਤਾ ਹੈ ਤੋ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਤੋ, ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਛਃ ਮਹਿਨੇਮੇਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਇਤਨਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਅਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਦੁਃਖ ਲਗਤਾ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਸ੍ਵਰੂਪਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪੀਛਾਨਕਰ ਉਸਕਾ