੩੨ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ (ਕਰੇ). ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ, ਜ੍ਞਾਯਕਸ੍ਵਰੂਪ ਉਤਨਾ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਵਿਭਾਵ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਨਿਰਂਤਰ ਇਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਔਰ ਉਸਕਾ ਉਗ੍ਰ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਲਗਤੀ. ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ. ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਹੋਵੇ ਤੋ ਉਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਛਃ ਮਹਿਨੇ ਲਗਤੇ ਹੈਂ, ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਲਗਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਦੁਃਖ-ਦੁਃਖ ਕਰੇ, ਲੇਕਿਨ ਸੁਖ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕ੍ਯਾ ਹੈ? ਉਸਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ, ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰਤੀਤ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰੇ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਵੇ.
ਦੁਃਖ ਲਗੇ ਤੋ ਭੀ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸ੍ਵਭਾਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਵਿਭਾਵ- ਸੇ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਬਿਨਾ ਦੁਃਖ-ਦੁਃਖ ਕਰੇ ਤੋ ਭੀ ਨਹੀਂ ਛੂਟ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਅਪਨੇ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਮੈਂ ਯਹੀ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਵੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਗੁਣ ਤੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਵਿਚਾਰ-ਸੇ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਆਤਾ ਹੈ, ਪਹਲੇ ਪ੍ਰਤੀਤ ਦ੍ਰੁਢ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇ ਤੋ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਵਿਚਾਰ-ਸੇ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਹਚਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਜ੍ਞਾਨਲਕ੍ਸ਼ਣ, ਅਸਾਧਾਰਣ ਜ੍ਞਾਨ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਹੈ. ਅਖਣ੍ਡ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਪੀਛਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਜ੍ਞਾਨ-ਸੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ. ਪ੍ਰਤੀਤ ਤੋ ਦ੍ਰੁਢ (ਬਾਦਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੈ). ਪਹਲੇ ਵਿਚਾਰ ਆਤਾ ਹੈ. ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਵਿਚਾਰ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਭੀਤਰ-ਸੇ ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪੀਛਾਨਕਰਕੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਭਲੇ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੋ, ਜ੍ਞਾਨ ਕਾਮ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਵਿਚਾਰ (ਕਰਕੇ), ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਕੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਕੋ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ-ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਬ ਪਹਲੇ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇ ਤਬ ਵਿਚਾਰ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਜ੍ਞਾਨ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਪ੍ਰਤੀਤਕੋ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰਨਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਗੁਰੁਦੇਵਕੋ ਸਬ ਸ਼ੋਭਾ ਦੇ. ਵਹਾਁ ਸ੍ਟੇਜਮੇਂ ਬੈਠਨਾ, ਕਰਨਾ ਆਦਿ... ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਛਤ੍ਰਛਾਯਾਮੇਂ ਅਪਨੇ ਤੋ ਬੋਲ ਲੇਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਮ ਤੋ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਆਜ੍ਞਾਕਾ ਪਾਲਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਕਰ ਗਯੇ ਹੈਂ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਚਿਤ੍ਰ ਆਦਿ ਸਬ ਥਾ ਨ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹਾਁ ਮਨਮੇਂ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾਕਾ ਘੋਟਨਾ ਹੋਤਾ ਥਾ ਕਿ ਯੇ ਸਬ ਹੈ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਪਧਾਰੇ. ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ (ਹੋਤੀ ਥੀ). ਬਸ, ਐਸੇ ਹੀ ਘੋਟਨ ਚਲਤਾ ਥਾ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਪਧਾਰੇ ਤੋ ਅਚ੍ਛਾ. ਪ੍ਰਾਤਃ ਕਾਲਮੇਂ ਸ੍ਵਪ੍ਨਮੇਂ ਐਸਾ ਆਯਾ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਊਪਰ-ਸੇ ਪਧਾਰ ਰਹੇ ਹੈਂ. ਐਸਾ ਕਹਾ, ਪਧਾਰੋ ਗੁਰੁਦੇਵ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਦੇਵਕੇ ਰੂਪਮੇਂ ਥੇ. ਦੇਵਕੇ ਵਸ੍ਤ੍ਰ