੨੨੮ ਹਿਸਾਬਸੇ. ਉਸਕੀ ਭਾਵਨਾ ਥੀ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਂਤਰਮੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਛੂਟਨਾ ਉਸਮੇਂ ਤੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਹ ਅਤ੍ਯਂਤ ਕਠਿਨ ਲਗਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਤੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ-ਸੇ (ਹੋਤਾ ਹੈ). ਵੈਸਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨਾ, ਉਤਨੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਹੋ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕੈਸੀ ਉਗ੍ਰਤਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਗ੍ਰਤਾ ਹੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਕਹੀਂ ਚੈਨ ਨ ਪਡੇ, ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਉਸੇ ਚੈਨ ਨ ਪਡੇ. ਕਹੀਂ ਚੈਨ ਨ ਪਡੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲਮੇਂ ਭੀ ਚੈਨ ਨ ਪਡੇ, ਐਸਾ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਕਹੀਂ ਸੁਖ ਨ ਲਗੇ. ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨ ਹੋ ਤਬਤਕ ਚੈਨ ਨ ਪਡੇ, ਉਤਨੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ.
.. ਮੁਝੇ ਬਹੁਤ ਆਨਨ੍ਦ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਮੁਝੇ ਬਹੁਤ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਐਸੇ ਜੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਵਹ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਹੀ ਖਡਾ ਹੈ. ਮੁਝੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਬਹੁਤ ਭਾਵਮੇਂ ਬਹੁਤ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ, ਮੁਝੇ ਇਸਕਾ ਬਹੁਤ ਰਸ ਆਤਾ ਹੈ, ਮੁਝੇ ਐਸਾ ਬਹੁਤ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੀ ਹੈ, ਅਨ੍ਦਰ ਵਿਕਲ੍ਪਕਾ ਆਨਨ੍ਦ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ-ਦ੍ਰਵ੍ਯਮੇਂ-ਸੇ ਆਨਨ੍ਦ ਚਾਹਿਯੇ, ਵਹ ਆਨਨ੍ਦ ਅਲਗ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਸਹਜ ਆਨਨ੍ਦ ਹੈ. ਉਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਆਨਨ੍ਦ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਵਹ ਤੋ ਸਹਜ ਆਨਨ੍ਦ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਮੁਝੇ ਬਹੁਤ ਆਨਨ੍ਦ ਆਯਾ ਯਾ ਮੁਝੇ ਯਹ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੁਆ, ਐਸਾ ਵਿਕਲ੍ਪ ਭੀ ਜਹਾਁ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਸਹਜ ਆਨਨ੍ਦ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਅਂਤਰ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਕਰ ਜੋ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ, ਸਹਜ ਆਨਨ੍ਦ ਜੋ ਆਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਕ੍ਰੁਤ੍ਰਿਮਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਕਿ ਮੁਝੇ ਇਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਆਨਨ੍ਦ ਆਯਾ.
ਜਿਸਕੀ ਆਨਨ੍ਦ ਪਰ ਭੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਹਜ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ. ਏਕ ਅਪਨਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਆਨਨ੍ਦ ਸਹਜ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ-ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਕਰਕੇ ਆਨਨ੍ਦ ਨਹੀਂ ਵੇਦਨਾ ਪਡਤਾ. ... ਤੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਪੂਰੀ ਦਿਸ਼ਾ ਪਲਟ ਜਾਨੀ ਚਾਹਿਯੇ.
ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨਾ ਵਹ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਅਲਗ ਰਹ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਭੀ ਤੋ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ (ਕਰੇ ਕਿ) ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭੀ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਐਸਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਵਿਕਲ੍ਪ- ਸੇ ਭੀ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ ਪਹਲੇ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਤੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੋ. ਵਿਕਲ੍ਪ- ਸੇ ਭੀ ਮੈਂ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਐਸੀ ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ (ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ).