੨੮੦
ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ. .. ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਕ੍ਯਾ? ਸਬ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਕੇ ਫਿਰ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਬਂਧਾਰਣ ਸਮਝਨੇਮੇਂ ਕੁਛ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਰਹ ਜਾਯ ਤੋ ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਪਕਡਨਾ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ ਪਡੇ ਯਾ ਜ੍ਞਾਯਕਕੇ ਝੁਕਾਵਮੇਂ ਵਹ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਸੁਧਰ ਜਾਤੀ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕੀ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭੂਲ ਹੋ ਤੋ ... ਪਰਨ੍ਤੁ ਰੁਚਿ ਯਦਿ ਉਸੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਕਿ ਮੁਝੇ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਭੀ ਉਸਕੀ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭੂਲ ਹੋ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਭੂਲ ਨਿਕਲ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਰੁਚਿ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋ ਤੋ.
ਮੁਝੇ ਚੈਤਨ੍ਯ ਕ੍ਯਾ ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੈ, ਯਹ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਕਹੀਂ ਉਸੇ ਰੁਚਿ ਲਗੇ ਨਹੀਂ, ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਹੀ ਰੁਚਿ ਲਗੇ. ਤੋ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭੂਲ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਨਿਕਲ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਯਦਿ ਉਸੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਲਗਨ ਲਗੀ ਹੋ ਤੋ. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭੂਲ ਹੋ ਤੋ ਨਿਕਲ ਜਾਤੀ ਹੈ.
.. ਬਾਹਰ-ਸੇ ਮਿਲੇਗਾ, ਬਾਹਰ-ਸੇ ਖੋਜਤਾ ਹੈ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਸਬ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਉਸੇ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਰੁਚਿ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਬਾਹਰ-ਸੇ ਖੋਜਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- (ਕ੍ਯਾ) ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੈ, ਕ੍ਯਾ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ? ਕਿਸਮੇਂ ਧਰ੍ਮ ਹੈ? ਕਿਸਮੇਂ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ? ਕਿਸਮੇਂ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੈ? ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਿਸਮੇਂ ਹੈ? ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਕਿਸਮੇਂ ਹੈ? ਸਬ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ. ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਮਾਤ੍ਰ ਬਾਹਰ-ਸੇ ਨਹੀਂ ਆਤਾ. ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਚੈਤਨ੍ਯਕੇ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਯਦਿ ਰੁਚਿ ਹੋ ਤੋ ਆਗੇ ਬਢੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਤੋ ਆਗੇ ਬਢੇ. ਜ੍ਞਾਨ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਸਬ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਭਰਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਤੋ ਮਾਤ੍ਰ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਵਹ ਤੋ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧਕਾ ਕਾਰਣ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ-ਸੇ ਸਬ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਆਦਿ ਸਬ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਰੁਚਿ ਲਗਾਨੇ ਜੈਸੀ ਹੈ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ, ਸਬ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਂ ਬਾਹਰਮੇਂ ਰੁਕ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਤ੍ਮਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਜੋ ਆਨਨ੍ਦ ਹੋ, ਉਸਕਾ ਸ਼ਬ੍ਦਮੇਂ ਵਰ੍ਣਨ ਹੋ ਸਕੇ ਐਸਾ ਆਨਨ੍ਦ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ਼ਬ੍ਦਮੇਂ ਵਰ੍ਣਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਆਨਨ੍ਦ ਤੋ ਅਨੁਪਮ ਹੈ. ਉਸੇ ਕੋਈ ਉਪਮਾ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਪਡਤੀ, ਜਗਤਕੇ ਕੋਈ ਪਦਾਰ੍ਥਕੀ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਯੇ ਬਾਹਰਕਾ ਹੈ ਵਹ ਤੋ ਰਾਗਮਿਸ਼੍ਰਿਤ ਜਡ ਪਦਾਰ੍ਥ ਨਜਰ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਚੈਤਨ੍ਯਮੂਰ੍ਤਿ, ਉਸਮੇਂ ਜੋ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਆਨਨ੍ਦ ਹੈ ਔਰ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਆਨਨ੍ਦ ਜੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ ਸਾਗਰ ਸ੍ਵਤਃ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੀ ਉਸਕਾ ਭਰਾ ਹੈ. ਉਸ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ, ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਵਿਭਾਵ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਕਰ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੂਟਕਰ ਅਨ੍ਦਰ ਜੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਉਸਕੀ ਕੋਈ ਉਪਮਾ ਬਾਹਰਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਅਨੁਪਮ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਕੋਈ ਉਪਮਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.