੨੮੩
ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਰਹਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਮਾਨੇ ਕ੍ਯਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਯਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਭਿਨ੍ਨ ਹੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਸਹਜ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਕਰ ਅਨ੍ਦਰ ਲੀਨਤਾ, ਉਗ੍ਰਤਾਕੇ ਸਾਥ ਲੀਨਤਾਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਤਰਫ ਜੋ ਉਪਯੋਗ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਪਰਿਣਤਿ ਅਸ੍ਥਿਰ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਵਹ ਉਪਯੋਗ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪ ਤਰਫਲੀਨ ਹੋ, ਉਸ ਲੀਨਤਾਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਏਕ ਚਾਰਿਤ੍ਰਦਸ਼ਾ-ਲੀਨਤਾ ਵਹ ਅਲਗ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਯੇ ਤੋ ਅਭੀ ਏਕ ਸਮਝਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਵਰੂਪਾਚਰਣ ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਮਾਤ੍ਰ ਹੈ, ਵਹ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸੇ ਲੀਨਤਾਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ (ਹੋਤਾ ਹੈ). ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਪੂਰ੍ਵਕ ਲੀਨਤਾਕਾ (ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ). ਅਕੇਲੀ ਲੀਨਤਾ ਕਰੇ, ਸਮਝੇ ਬਿਨਾ ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੋਡੇ ਐਸੇ ਨਹੀਂ. ਅਪਨਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਪੂਰ੍ਵਕ ਲੀਨਤਾਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੇ ਸਾਥ-ਸਾਥ ਲੀਨਤਾ ਸਹਜ ਬਨਤੀ ਜਾਤੀ ਹੈ ਯਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਪਡਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜਿਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਵਰ੍ਤਤੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਸਾਥਮੇਂ ਲੀਨਤਾ (ਹੋਤੀ ਹੈ). ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਿਸੇ ਸਚ੍ਚੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਯੀ, ਉਸੇ ਲੀਨਤਾ ਹੁਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹਤੀ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਵਹ ਉਸਮੇਂ ਅਟਕਤਾ ਨਹੀਂ, ਉਸਮੇਂ ਆਗੇ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਕਿਤਨੋਂਕੋ ਨਿਰ੍ਣਯ, ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਦ ਅਭੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਸਹਜ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਤਬਤਕ ਉਸੇ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ ਹੋਤੀ ਨਹੀਂ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਸਹਜ ਪਰਿਣਮੇਂ ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਹੋ ਤੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਸਚ੍ਚੇ ਜ੍ਞਾਨਪੂਰ੍ਵਕ ਸਚ੍ਚਾ ਧ੍ਯਾਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਵਹ ਧ੍ਯਾਨ, ਜੋ ਚਾਰਿਤ੍ਰਦਸ਼ਾਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਹੈ, ਫਿਰ ਪਾਁਚਵੇ, ਛਠ੍ਠੋ (ਹੋਤਾ ਹੈ), ਵਹ ਧ੍ਯਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯੇ ਤੋ ਅਭੀ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਧ੍ਯਾਨ. ਸਚ੍ਚੇ ਜ੍ਞਾਨਪੂਰ੍ਵਕ ਸਚ੍ਚਾ ਧ੍ਯਾਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਕਹੋ, ਉਸੇ ਧ੍ਯਾਨ ਕਹੋ, ਉਸੇ ਲੀਨਤਾ ਕਹੋ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾਕਾ ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਸਹਜ ਹੈ. ਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪਮਾਤ੍ਰ ਨਹੀਂ, ਅਪਨਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਉਸੇ ਸਹਜ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਪੂਰ੍ਵਕ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਅਭ੍ਯਾਸ ਮਾਤ੍ਰ ਊਪਰ-ਊਪਰ ਨਹੀਂ, ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਸਹਜ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਅਭ੍ਯਾਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਸਹਜਰੂਪ ਹੋ ਜਾਯ ਔਰ ਉਸਕੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਸਹਜ ਹੋ ਔਰ ਸਹਜ ਲੀਨਤਾ ਹੋ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾਕੇ ਸਾਥ ਉਸਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾਕੇ ਸਾਥ ਸਹਜ ਲੀਨਤਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਦੋਨੋਂ ਸਾਥ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਵਹ ਉਗ੍ਰਤਾ ਹੈ ਵਹ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਪੂਰ੍ਵਕ ਉਗ੍ਰਤਾ ਹੈ.
.. ਸਹਜ ਦਸ਼ਾ ਕਹੋ, ਸਹਜ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਵਿਕਲ੍ਪਪੂਰ੍ਵਕ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਹੈ (ਉਤਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ). ਅਂਤਰਮੇਂ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਸਹਜਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋ ਜਾਯ, ਸਹਜ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਰੂਪ