੩੦੦ ਸਂਯੋਗ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਲਾਲ ਦਿਖਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਲਾਲ ਬਾਹਰ-ਸੇ ਨਹੀਂ ਆਯਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਫਟਿਕ ਸ੍ਵਯਂ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੁਆ ਹੈ.
ਵੈਸੇ ਜੀਵ ਸ੍ਵਯਂ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਰ੍ਥਾਤ ਮਾਤ੍ਰ ਭ੍ਰਾਨ੍ਤਿ ਹੀ ਹੈ ਔਰ ਅਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਵਹ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਦੂਸਰੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਦੇਖੇ ਤੋ ਉਸੇ ਅਨਾਦਿ ਕਾਲਸੇ ਵੇਦਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਰਾਗਕਾ, ਦੁਃਖਕਾ ਵੇਦਨ ਕਿਸਕੋ ਹੋਤਾ ਹੈ? ਮੁਝੇ ਦੁਃਖ-ਸੇ ਛੂਟਨਾ ਹੈ, ਯਹ ਮੁਝੇ ਦੁਃਖ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਮੁਝੇ ਆਕੁਲਤਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਵੇਦਨ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਵਹ ਵੇਦਨ ਏਕ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਹੈ, ਮੂਲ ਵਸ੍ਤੁਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵੇਦਨ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਹੈ, ਵਸ੍ਤੁਮੇਂ ਤੋ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਸ੍ਤੁਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਿਯਾ. ਫਿਰ ਭੀ ਬਾਹਰ ਉਸਕੇ ਵੇਦਨਮੇਂ ਅਮੁਕ ਖਡਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਬਰਾਬਰ ਕਰਕੇ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਐਸੀ ਹੀ ਰਹਨੀ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਕ੍ਸ਼ਣ- ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ, ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਜੈਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਧਾਰਾ ਚਲਤੀ ਹੈ, ਉਤਨੀ ਹੀ ਉਸਕੇ ਸਾਮਨੇ ਧਾਰਾ ਚਲਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ... ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਚਲਨੀ ਚਾਹਿਯੇ.
ਜ੍ਞਾਯਕਧਾਰਾ ਐਸੀ ਚਲੇ ਤੋ ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋ. ਤੋ ਉਸਕੀ ਦਸ਼ਾ ਚਾਲੂ ਹੋ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋ ਤੋ ਉਸਕੀ ਦਸ਼ਾ ਚਾਲੂ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਉਸਕੀ ਧਾਰਾ ਚਲਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ, ਮੇਰੇਮੇਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੋ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੂਁ. ਅਨ੍ਦਰ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ, ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਹੋ ਜਾਯ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਵੇਦਨ ਹੋਕਰ ਉਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਔਰ ਉਸਕੀ ਧਾਰਾ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ (ਚਲਨੀ ਚਾਹਿਯੇ). ਬਾਹਰਮੇਂ ਕੁਛ ਭੀ ਕਾਮ ਕਰੇ ਤੋ ਕ੍ਸ਼ਣ- ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ (ਚਲਨੀ ਚਾਹਿਯੇ). ਫਿਰ ਭੂਲ ਜਾਯ ਔਰ ਯਾਦ ਕਰੇ, ਭੂਲ ਜਾਯ ਔਰ ਯਾਦ ਕਰੇ ਐਸੇ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਅਨ੍ਦਰ ਧਾਰਾ ਹੀ ਚਲਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਧਾਰਾ ਚਲੇ ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਹੋ ਤੋ ਉਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੂਟਕਰ ਆਨਨ੍ਦ ਆਯੇ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੂਟੇ ਬਿਨਾ ਆਨਨ੍ਦ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੂਟੇ ਨਹੀਂ ਤੋ ਐਸਾ ਅਪੂਰ੍ਵ ਆਨਨ੍ਦ ਪ੍ਰਗਟ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਤੋ ਅਪੂਰ੍ਵ ਆਨਨ੍ਦ ਪ੍ਰਗਟ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੁਝੇ ਤੋ ਧ੍ਰੁਵ ਜੈਸਾ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਹੈ. ਬਸ, ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਧ੍ਰੁਵ, ਅਚਲ... ਧ੍ਰੁਵ ਭੀ ਸਿਰ੍ਫ ਧ੍ਰੁਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਯਕ ਧ੍ਰੁਵ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕਤਾਸੇ ਭਰਾ ਹੁਆ ਧ੍ਰੁਵ ਹੈ. ਐਸਾ ਧ੍ਰੁਵਕਾ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਬਰਾਬਰ, ਫਿਰ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਹੈ? ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੈਂ ਕਹਤੀ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਹੀ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਹੈ ਕਿ ਆਤ੍ਮਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਕੇ ਰਹੂਁਗੀ. ਪੂਰ੍ਣ ਵੀਤਰਾਗ ਹੋਨਾ, ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ .. ਕਭੀ ਛੂਟੇ ਨਹੀਂ ਐਸਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਤੋ ਅਚ੍ਛੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਜ੍ਯਾਦਾ ਆਗੇ ਬਢਨਾ. ਜ੍ਯਾਦਾ ਆਗੇ ਬਢਨਾ ਬਾਕੀ ਰਹਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਗੇ ਜਾਨਾ ਹੈ, ਇਸੀਲਿਯੇ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ... ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਹ ਕਹਤੀ ਹੈ, ਪੂਰ੍ਣਪਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ..