ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਰ੍ਮ, ਨੋਕਰ੍ਮ ਔਰ ਭਾਵਕਰ੍ਮ, ਤੀਨੋਂ-ਸੇ ਏਕਸਾਥ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨਾ. ਤੋ ਉਨ ਦੋਨੋਂਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਅਂਤਰ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਹਾਁ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਰਹੇ, ਵਿਭਾਵਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ ਵਹਾਁ ਸਬ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ. ਸ੍ਥੂਲਰੂਪ-ਸੇ ਏਕਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ (ਹੈ). ਏਕ ਭੀ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੇ (ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧ ਹੈ), ਤਬਤਕ ਸਰ੍ਵਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ. ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਪਡਾ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਰਾਗ ਹੈ ਵਹ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਰ੍ਮਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤ- ਸੇ ਭਾਵਕਰ੍ਮਰੂਪ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਦੇਖੋ ਤੋ ਵਹ ਵਿਭਾਵ ਭੀ ਅਪਨੇ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਜਹਾਁ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ, ਏਕ ਤਰਫ ਜਹਾਁ ਖਡਾ ਹੈ, ਪਰ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ, ਉਸੇ ਐਸਾ ਲਗੇ ਕਿ ਮੈਂ ਸਬਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਗਯਾ ਔਰ ਵਿਭਾਵਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ, ਉਤਨਾ ਹੀ ਬਾਕੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕਾ ਉਪਯੋਗ ਜਹਾਁ ਏਕ ਜਗਹ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ, ਤੋ ਹਰ ਜਗਹ ਵਹ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਖਡੀ ਹੀ ਹੈ, ਐਸਾ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਜਬ ਛੂਟਾ ਤਬ ਸਬ-ਸੇ ਛੂਟਾ ਹੀ ਹੈ. ਵਿਭਾਵ- ਸੇ ਛੂਟੇ ਇਸਲਿਯੇ ਸਬਸੇ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਥੂਲਰੂਪ-ਸੇ ਸ਼ਰੀਰਾਦਿ-ਸੇ, ਬਾਹ੍ਯ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯੋਂ-ਸੇ ਉਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਾ ਹੈ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕਰੂਪ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਪਡਾ ਹੈ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜਹਾਁ ਪਰ ਤਰਫ ਹੈ, ਏਕ ਭੀ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੇ ਸਾਥ ਜਹਾਁ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਸਰ੍ਵ ਪਰ ਉਸਮੇਂ ਆ ਹੀ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕਾ ਕਹਨਾ ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਭਾਵਮੇਂ ਜਹਾਁ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਸਬ ਪਰਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ ਹੀ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ ਹੀ. ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਹੀ ਪਰ ਤਰਫ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਸ੍ਵ ਤਰਫ ਨਹੀਂ ਆਯੀ ਹੈ, ਸ੍ਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਿਯਾ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਬਦਲੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਯਦਿ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਪਰ ਤਰਫ ਹੈ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਸਰ੍ਵ ਪਰ ਆ ਹੀ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨੇਪਰ ਅਨ੍ਦਰ ਵਿਭਾਵ-ਸੇ ਭੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਨ੍ਦਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੁਆ ਉਸੇ ਸਬਸੇ (ਏਕਤ੍ਵ) ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਨੇ ਜਹਾਁ