౧౪౨
ముముక్షుః- దేవ-శాస్త్ర-గురుకీ మహిమా బహుత ఆతీ హై, గురుదేవకీ భీ బహుత మహిమా ఆతీ హై, ఆపకీ భీ బహుత మహిమా ఆతీ హై. పరన్తు ఉసమేం అముక అపేక్షిత ఆనన్ద ఆతా హై. పరన్తు ఆప జో కహతే హో, అన్దరమేం అతీన్ద్రియ ఆనన్ద, ఐసా ఆనన్ద తో అబ తక జ్ఞాత నహీం హోతా హై, ఉసమేం క్యా మేరీ క్షతి హోగీ? మనమేం తో ఇతనా హోతా హై కి ఉఛల పడతే హైం. ఆపకే చరణోంమేం ఆజీవన సమర్పణ కర దే, ఇతనా అన్దరమేం భావ ఆతా హై. అపనా చలే తో ఆజీవన జ్ఞానీకే పీఛే సోనగఢమేం రహేం. ఫిర భీ అన్దర ఆనన్ద నహీం ఆ రహా హై. అంతరమేం జో అతీన్ద్రియ కహతే హైం, సమ్యగ్దర్శన హోనేకే సమయ జో ఆనన్ద ఆతా హై, ఐసా ఆనన్ద ఆతా నహీం. ఉసమేం కహాఁ (అటకనా హోతా హై)?
సమాధానః- అపనే పురుషార్థకీ మన్దతా హై. పురుషార్థకీ మన్దతా హై. అంతరమేం జో అతీన్ద్రియ అనుపమ ఆనా చాహియే, వికల్ప ఛూటకర నిర్వికల్ప హో తబ వహ ఆనన్ద ఆతా హై. వహ ఆనన్ద ఉసే కోఈ వికల్ప సహిత వహ ఆనన్ద నహీం ఆతా హై. జో మహిమాకా ఆనన్ద ఆతా హై, వహ శుభభావకా ఆనన్ద హై. ఆత్మా కోఈ భిన్న హై, ఐసా గురుదేవనే బతాయా. జినేన్ద్ర దేవ కోఈ అలగ హై, గురు కోఈ అలగ హై, ఐసే జో దేవ-గురు-శాస్త్రకీ మహిమా ఆయే వహ సబ శుభభావకా ఆనన్ద హై. పరన్తు వికల్ప ఛూటకర జో ఆనన్ద ఆయే వహ కోఈ అనుప ఆనన్ద హై.
వహ ఆనన్ద కోఈ వికల్పవాలీ పర్యాయమేం వహ ఆనన్ద నహీం హోతా. వికల్ప ఛూటకర చైతన్యమేం-సే జో ఆనన్ద ఆయే, జో చైతన్యకా స్వభావ హై, ఉస స్వభావమేం పరిణమిత హోకర జో ఆనన్ద ఆవే వహ ఆనన్ద కోఈ అనుపమ హోతా హై. ఔర ప్రగట నహీం హోనాకా కారణ అపనీ మన్దతా-పురుషార్థకీ మన్దతా హై. మహిమా ఆయే, లేకిన వహ స్వయం పురుషార్థ నహీం కరతా హై. ప్రమాదకే కారణ ఉసే ఆనన్ద నహీం ఆ రహా హై.
ఉసకీ పరిణతి జో పర తరఫ జా రహీ హై, ఉసే స్వయం వాపస నహీం మోడతా హై. జో అనాదికా అభ్యాస హై ఉసీమేం పరిణతి దోడ జాతీ హై. ఉసే అన్దర మహిమా ఆవే కి యహీ సత్య హై, యహీ కరనే జైసా హై ఐసే మహిమా ఆయే తో భీ ఉసకీ పరిణతికో పలటనా వహ అపనే హాథకీ బాత హై. స్వయం పరిణతి పలటతా నహీం హై. ఇసలియే పురుషార్థకీ మన్దతాకే కారణ వహ ఆగే నహీం బఢ పాతా హై. పురుషార్థకీ మన్దతాకే కారణ. అటకా హై వహ అపనీ