સુખ માનતે હૈં, કિન્તુ વહ ભ્રમણા હૈ
પ્રતિકૂલ, ઇષ્ટ-અનિષ્ટ નહીં હૈ તથા સંયોગસે કિસીકો સુખ-દુઃખ
હો ઐસા નહીં હૈ. કિન્તુ વિપરીત શ્રદ્ધા, જ્ઞાન, ચારિત્ર એવં
પુરુષાર્થસે જીવ ભૂલ કરતા હૈ ઔર ઉસકે કારણ દુઃખી હોતા
હૈ. સચ્ચે પુરુષાર્થસે ભૂલકો હટાકર સમ્યક્શ્રદ્ધા
અવસ્થાકો ટાલકર દો ઇન્દ્રિયસે પંચેન્દ્રિયકી પર્યાય પ્રાપ્ત કરના
દુર્લભ હૈ ઔર ઉસમેં ભી મનુષ્યભવકી પ્રાપ્તિ તો અતિ-દીર્ઘકાલમેં
હોતી હૈ અર્થાત્ જીવ મનુષ્યભવ નહિંવત્ પ્રાપ્ત કર પાતા હૈ.
કર સકતા હૈ; કિન્તુ મનુષ્ય પર્યાયમેં ભી યા તો ધર્મકા યથાર્થ
વિચાર નહીં કરતા, યા ફિ ર ધર્મકે નામ પર ચલનેવાલી અનેક
મિથ્યા-માન્યતાઓંમેંસે કિસી ન કિસી મિથ્યા-માન્યતાકો ગ્રહણ
કરકે કુદેવ, કુગુરુ તથા કુશાસ્ત્રકે ચક્રમેં ફઁસ જાતા હૈ, અથવા
તો ‘‘સર્વ ધર્મ સમાન હૈં’’
વિશાલબુદ્ધિ માનકર ઔર અભિમાનકા સેવન કરતા હૈ. કભી વહ
જીવ સુદેવ, સુગુરુ ઔર સુશાસ્ત્રકા બાહ્યસ્વરૂપ સમઝતા હૈ,