അന്വയാര്ഥ : – (ഭവി) ഹേ ഭവ്യ ജീവോ ! (ജോ) യദി
(അപനോ) അപനാ (കല്യാന) ഹിത (ചാഹോ )ചാഹതേ ഹോ [തോ ] (താഹി)
ഗുരുകീ വഹ ശിക്ഷാ (മന) മനകോ (ഥിര) സ്ഥിര (ആന) കരകേ (സുനോ)
സുനോ [കി ഇസ സംസാരമേം പ്രത്യേക പ്രാണീ ] (അനാദി) അനാദികാലസേ
(മോഹ മഹാമദ) മോഹരൂപീ മഹാമദിരാ (പിയോ) പീകര, (ആപകോ)
അപനേ ആത്മാകോ (ഭൂല) ഭൂലകര (വാദി) വ്യര്ഥ (ഭരമത) ഭടക രഹാ
ഹൈ .
ഭാവാര്ഥ : – ഹേ ഭദ്ര പ്രാണിയോം ! യദി അപനാ ഹിത ചാഹതേ ഹോ
തോ, അപനേ മനകോ സ്ഥിര കരകേ യഹ ശിക്ഷാ സുനോ . ജിസ പ്രകാര കോഈ
ശരാബീ മനുഷ്യ തേജ ശരാബ പീകര, നശേമേം ചകചൂര ഹോകര, ഇധര-ഉധര
ഡഗമഗാകര ഗിരതാ ഹൈ; ഉസീപ്രകാര യഹ ജീവ അനാദി-കാലസേ മോഹമേം
ഗുരുശിക്ഷാ സുനനേകാ ആദേശ തഥാ സംസാര-പരിഭ്രമണകാ കാരണ
താഹി സുനോ ഭവി മന ഥിര ആന, ജോ ചാഹോ അപനോ കല്യാന .
മോഹ മഹാമദ പിയോ അനാദി, ഭൂല ആപകോ ഭരമത വാദി ..൨..
൪ ][ ഛഹഢാലാ