(੨) ਸ਼ਰੀਰਕੀ ਉਤ੍ਪਤ੍ਤਿਸੇ ਵਹ ਜੀਵਕਾ ਜਨ੍ਮ ਔਰ ਸ਼ਰੀਰਕੇ ਵਿਯੋਗਸੇ
ਜੀਵਕਾ ਮਰਣ ਮਾਨਤਾ ਹੈ; ਯਾਨੀ ਅਜੀਵਕੋ ਜੀਵ ਮਾਨਤਾ ਹੈ. ਯਹ
ਅਜੀਵਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਭੂਲ ਹੈ.
(੩) ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵ, ਰਾਗਾਦਿ ਪ੍ਰਗਟ ਦੁਃਖ ਦੇਨੇਵਾਲੇ ਹੈਂ; ਤਥਾਪਿ ਉਨਕੋ
ਸੁਖਰੂਪ ਮਾਨਕਰ ਉਨਕਾ ਸੇਵਨ ਕਰਤਾ ਹੈ; ਯਹ ਆਸ੍ਰਵਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ
ਭੂਲ ਹੈ.
(੪) ਵਹ ਅਪਨੇ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਭੂਲਕਰ, ਸ਼ੁਭਕੋ ਇਸ਼੍ਟ (ਲਾਭਦਾਯੀ) ਤਥਾ
ਅਸ਼ੁਭਕੋ ਅਨਿਸ਼੍ਟ (ਹਾਨਿਕਾਰਕ) ਮਾਨਤਾ ਹੈ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਤ੍ਵਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਸੇ
ਵੇ ਦੋਨੋਂ ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਹੈਂ — ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ. ਵਹ ਬਨ੍ਧਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ
ਭੂਲ ਹੈ.
(੫) ਸਮ੍ਯਗ੍ਜ੍ਞਾਨ ਤਥਾ ਸਮ੍ਯਗ੍ਜ੍ਞਾਨਸਹਿਤ ਵੈਰਾਗ੍ਯ (ਆਤ੍ਮਹਿਤਕੇ ਯਥਾਰ੍ਥ
ਸਾਧਨ) ਜੀਵਕੋ ਸੁਖਰੂਪ ਹੈ, ਤਥਾਪਿ ਉਨ੍ਹੇਂ ਕਸ਼੍ਟਦਾਯਕ ਔਰ
ਸਮਝਮੇਂ ਨ ਆਯੇ ਐਸਾ ਮਾਨਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਸਂਵਰਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਭੂਲ ਹੈ.
(੬) ਅਪਨੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿਯੋਂਕੋ ਭੂਲਕਰ, ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ ਇਚ੍ਛਾਓਂਕੋ ਨ
ਰੋਕਕਰ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ-ਵਿਸ਼ਯੋਂਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਕਰਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਵਹ
ਨਿਰ੍ਜਰਾਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਭੂਲ ਹੈ.
(੭) ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਪੂਰ੍ਵਕ ਹੀ ਪੂਰ੍ਣ ਨਿਰਾਕੁਲਤਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ ਔਰ ਵਹੀ
ਸਚ੍ਚਾ ਸੁਖ ਹੈ; — ਐਸਾ ਨ ਮਾਨਕਰ ਯਹ ਜੀਵ ਬਾਹ੍ਯ ਸੁਵਿਧਾਓਂਮੇਂ
ਸੁਖ ਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਮੋਕ੍ਸ਼ਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਭੂਲ ਹੈ.
ਉਪਰੋਕ੍ਤ ਭੂਲੋਂਕਾ ਫਲ
ਇਸ ਗ੍ਰਂਥਕੀ ਪਹਲੀ ਢਾਲਮੇਂ ਇਨ ਭੂਲੋਂਕਾ ਫਲ ਬਤਾਯਾ ਹੈ. ਇਨ
ਭੂਲੋਂਕੇ ਫਲਸ੍ਵਰੂਪ ਜੀਵਕੋ ਪ੍ਰਤਿਸਮਯ-ਬਾਰਮ੍ਬਾਰ ਅਨਨ੍ਤ ਦੁਃਖ
ਭੋਗਨਾ ਪੜਤਾ ਹੈ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਚਾਰੋਂ ਗਤਿਯੋਂਮੇਂ ਮਨੁਸ਼੍ਯ, ਦੇਵ, ਤਿਰ੍ਯਂਚ ਔਰ
(8)