ਮਿਥ੍ਯਾਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜੀਵ ਉਨ੍ਹੇਂ ਅਨੁਕੂਲ-ਪ੍ਰਤਿਕੂਲ ਮਾਨਕਰ ਉਨਸੇ ਮੈਂ ਸੁਖੀ-
ਦੁਃਖੀ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਦ੍ਵਾਰਾ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼, ਆਕੁਲਤਾ ਕਰਤਾ ਹੈ .
ਧਨ, ਯੋਗ੍ਯ ਸ੍ਤ੍ਰੀ, ਪੁਤ੍ਰਾਦਿਕਾ ਸਂਯੋਗ ਹੋਨੇਸੇ ਰਤਿ ਕਰਤਾ ਹੈ; ਰੋਗ,
ਨਿਂਦਾ, ਨਿਰ੍ਧਨਤਾ, ਪੁਤ੍ਰ-ਵਿਯੋਗਾਦਿ ਹੋਨੇਸੇ ਅਰਤਿ ਕਰਤਾ ਹੈ; ਪੁਣ੍ਯ-
ਪਾਪ ਦੋਨੋਂ ਬਨ੍ਧਨਕਰ੍ਤਾ ਹੈਂ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਐਸਾ ਨ ਮਾਨਕਰ ਪੁਣ੍ਯਕੋ
ਹਿਤਕਾਰੀ ਮਾਨਤਾ ਹੈ; ਤਤ੍ਤ੍ਵਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਸੇ ਤੋ ਪੁਣ੍ਯ-ਪਾਪ ਦੋਨੋਂ ਅਹਿਤਕਰ
ਹੀ ਹੈਂ; ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਜ੍ਞਾਨੀ ਐਸਾ ਨਿਰ੍ਧਾਰਰੂਪ ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ–ਯਹ
ਬਨ੍ਧਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਵਿਪਰੀਤ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਹੈ .
ਅਭਾਵ ਵਹ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਹੈ, ਔਰ ਵਹ ਸੁਖਕੇ ਕਾਰਣਰੂਪ ਹੈ; ਤਥਾਪਿ
ਅਜ੍ਞਾਨੀ ਜੀਵ ਉਸੇ ਕਸ਼੍ਟਦਾਤਾ ਮਾਨਤਾ ਹੈ–ਯਹ ਸਂਵਰਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਵਿਪਰੀਤ
ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਹੈ