(ਸ਼ਿਵਮਾਂਹਿ) ਮੋਕ੍ਸ਼ਮੇਂ (ਨ) ਨਹੀਂ ਹੈ, (ਤਾਤੈਂ) ਇਸਲਿਯੇ (ਸ਼ਿਵਮਗ)
ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਮੇਂ (ਲਾਗ੍ਯੋ) ਲਗਨਾ (ਚਹਿਯੇ) ਚਾਹਿਯੇ . (ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ-ਜ੍ਞਾਨ-
ਚਰਨ) ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ-ਜ੍ਞਾਨ-ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਇਨ ਤੀਨੋਂਕੀ ਏਕਤਾ ਵਹ (ਸ਼ਿਵਮਗ)
ਮੋਕ੍ਸ਼ਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ . (ਸੋ) ਉਸ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਕਾ (ਦ੍ਵਿਵਿਧ) ਦੋ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ
(ਵਿਚਾਰੋ) ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ (ਜੋ) ਜੋ (ਸਤ੍ਯਾਰਥਰੂਪ)
ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ (ਸੋ) ਵਹ (ਨਿਸ਼੍ਚਯ) ਨਿਸ਼੍ਚਯ-ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ ਔਰ
(ਕਾਰਣ) ਜੋ ਨਿਸ਼੍ਚਯ-ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤਕਾਰਣ ਹੈ (ਸੋ) ਉਸੇ
(ਵ੍ਯਵਹਾਰੋ) ਵ੍ਯਵਹਾਰ-ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗ ਕਹਤੇ ਹੈਂ .
ਸਮ੍ਯਕ੍ ਭਾਵਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ ਔਰ ਨਿਸ਼੍ਚਯਨਯ ਤਥਾ ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯ
–ਯਹ ਦੋਨੋਂ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨਕੇ ਅਵਯਵ (ਅਂਸ਼) ਹੈਂ; ਇਸਲਿਯੇ
ਮਿਥ੍ਯਾਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੋ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਯਾ ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯ ਹੋ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਕਤੇ; ਇਸਲਿਯੇ
‘‘ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਪ੍ਰਥਮ ਹੋਤਾ ਹੈ ਔਰ ਨਿਸ਼੍ਚਯਨਯ ਬਾਦਮੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ
ਹੈ’’–ਐਸਾ ਮਾਨਨੇਵਾਲੇਕੋ ਨਯੋਂਕੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ .
ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ਨਯ ਹੁਆ ਔਰ ਯਦਿ ਪਹਲੇ ਅਕੇਲਾ ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯ ਹੋ ਤੋ
ਅਜ੍ਞਾਨਦਸ਼ਾਮੇਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਨਯ ਮਾਨਨਾ ਪੜੇਗਾ; ਕਿਨ੍ਤੁ ‘‘ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ਾਨਯਾਃ ਮਿਥ੍ਯਾ
ਸਾਪੇਕ੍ਸ਼ਾਵਸ੍ਤੁ ਤੇਰ੍ਥਕ੍ਰੁਤ’’ (ਆਪ੍ਤਮੀਮਾਂਸਾ ਸ਼੍ਲੋਕ–੧੦੮) ਐਸਾ
ਆਗਮਕਾ ਵਚਨ ਹੈ; ਇਸਲਿਯੇ ਅਜ੍ਞਾਨਦਸ਼ਾਮੇਂ ਕਿਸੀ ਜੀਵਕੋ
ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਹਾਰਾਭਾਸ ਅਥਵਾ
ਨਿਸ਼੍ਚਯਾਭਾਸਰੂਪ ਮਿਥ੍ਯਾਨਯ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ .