నారకియోంకో అవధిజ్ఞానకే ద్వారా పూర్వభవోంకే విరోధకా స్మరణ కరాకే
పరస్పర లడవాతే హైం; తబ ఏక-దూసరేకే ద్వారా కోల్హూమేం పిలనా,
అగ్నిమేం జలనా, ఆరేసే చీరా జానా, కఢాఈమేం ఉబలనా, టుకడే-
టుకడే కర డాలనా ఆది అపార దుఃఖ ఉఠాతే హైం–ఐసీ వేదనాఏఁ
నిరన్తర సహనా పడతీ హైం; తథాపి క్షణమాత్ర సాతా నహీం మిలతీ;
క్యోంకి టుకడే-టుకడే హో జానే పర భీ శరీర పారేకీ భాఁతి పునః
మిలకర జ్యోంకా త్యోం హో జాతా హై . వహాఁ ఆయు పూర్ణ హుఏ బినా మృత్యు
నహీం హోతీ . నరకమేం ఐసే దుఃఖ కమసే కమ దస హజార వర్ష తక
తో సహనే పడే హైం; కిన్తు యది ఉత్కృష్ట ఆయుకా బంధ హుఆ తో తేతీస
సాగరోపమ వర్ష తక శరీరకా అన్త నహీం హోతా .
తక తో మాతాకే ఉదరమేం హీ పడా రహతా హై, వహాఁ శరీరకో
సికోడకర రహనేసే మహాన కష్ట ఉఠానా పడతా హై . వహాఁసే నికలతే
సమయ జో అపార వేదనా హోతీ హై, ఉసకా తో వర్ణన భీ నహీం కియా
జా సకతా . ఫి ర బచపనమేం జ్ఞానకే బినా, యువావస్థామేం విషయ-
భోగోంమేం ఆసక్త రహనేసే తథా వృద్ధావస్థామేం ఇన్ద్రియోంకీ శిథిలతా
అథవా మరణపర్యంత క్షయరోగ ఆదిమేం రుకనేకే కారణ ఆత్మదర్శనసే
విముఖ రహతా హై ఔర ఆత్మోద్ధారకా మార్గ ప్రాప్త నహీం కర పాతా .
మన దుఃఖీ హోతా రహతా హై . కదాచిత్ వైమానిక దేవ భీ హుఆ, తో
వహాఁ భీ సమ్యక్త్వకే బినా ఆత్మిక శాంతి ప్రాప్త నహీం కర పాతా తథా