રાજસાદિક પાયે જાતે હૈં ઐસા કહો. ઇન્હેં પૂજ્ય કહના, પરમેશ્વર કહના તો નહીં બનતા.
જૈસે અન્ય સંસારી હૈં વૈસે યે ભી હૈં.
હૈં, સો યહ ભી ભ્રમ હૈ. ક્યોંકિ માયાકે આધીન હોનેસે તો કામ-ક્રોધાદિક હી ઉત્પન્ન હોતે
હૈં ઔર ક્યા હોતા હૈ? સો ઉન બ્રહ્માદિકોંકે તો કામ-ક્રોધાદિકકી તીવ્રતા પાયી જાતી હૈ.
કામકી તીવ્રતાસે સ્ત્રિયોંકે વશીભૂત હુએ નૃત્ય-ગાનાદિ કરને લગે, વિહ્વલ હોને લગે, નાનાપ્રકાર
કુચેષ્ટા કરને લગે; તથા ક્રોધકે વશીભૂત હુએ અનેક યુદ્ધાદિ કરને લગે; માનકે વશીભૂત હુએ
અપની ઉચ્ચતા પ્રગટ કરનેકે અર્થ અનેક ઉપાય કરને લગે; માયાકે વશીભૂત હુએ અનેક છલ
કરને લગે; લોભકે વશીભૂત હુએ પરિગ્રહકા સંગ્રહ કરને લગે
રુણ્ડમાલા ધારણાદિ બાવલોંકી ક્રિયા, *બહુરૂપ ધારણાદિ ભૂતોંકી ક્રિયા, ગાયેં ચરાના આદિ
વશીભૂત હોને પર ક્યા ક્રિયા હોતી સો સમઝમેં નહીં આતા?
હી નામ ક્રોધ હૈ, ઇત્યાદિ ઇસી પ્રકાર જાનના. ઔર યદિ બિના ઇચ્છા કરતા હૈ તો સ્વયં
જિસે ન ચાહે ઐસા કાર્ય તો પરવશ હોને પર હી હોતા હૈ, સો પરવશપના કૈસે સમ્ભવ હૈ?
તથા તૂ લીલા બતલાતા હૈ સો પરમેશ્વર અવતાર ધારણ કરકે ઇન કાર્યોંકી લીલા કરતા
હૈ તો અન્ય જીવોંકો ઇન કાર્યોંસે છુડાકર મુક્ત કરનેકા ઉપદેશ કિસલિયે દેતે હૈં? ક્ષમા,
સન્તોષ, શીલ, સંયમાદિકા ઉપદેશ સર્વ ઝૂઠા હુઆ.
નમઃ કપાલહસ્તાય દિગ્વાસાય શિખણ્ડિને .. (મત્સ્ય પુરાણ, અ૦ ૨૫૦, શ્લોક ૨)