બ્રહ્માકો કુછ સુખ તો નહીં ઉત્પન્ન હોતા હોગા. તથા તૂ કહેગા પાપી જીવોંકો દુઃખ દેનેકે
અર્થ બનાઈં; તો અપને હી ઉત્પન્ન કિયે જીવ ઉનસે ઐસી દુષ્ટતા કિસલિયે કી, જો ઉનકો
દુઃખદાયક સામગ્રી પહલે હી બનાઈ? તથા ધૂલ, પર્વતાદિ કુછ વસ્તુએઁ ઐસી ભી હૈં જો રમણીય
ભી નહીં હૈં ઔર દુઃખદાયક ભી નહીં હૈં
સૃષ્ટિકા કર્તા કૈસે કહા જાતા હૈ?
સો લોકમેં તો દુઃખકો હી ઉત્પત્તિકે કારણ જહાઁ-તહાઁ દેખે જાતે હૈં ઔર ઉનસે જીવોંકો દુઃખ
હી દેખા જાતા હૈ. ક્ષુધા-તૃષાદિ લગ રહે હૈં, શીત-ઉષ્ણાદિકસે દુઃખ હોતા હૈ, જીવ પરસ્પર
દુઃખ ઉત્પન્ન કરતે હૈં, શસ્ત્રાદિ દુઃખકે કારણ બન રહે હૈં, તથા વિનષ્ટ હોનેકે અનેક કારણ
બન રહે હૈં. જીવોંકી રોગાદિક વ અગ્નિ, વિષ, શસ્ત્રાદિક પર્યાયકે નાશકે કારણ દેખે જાતે
હૈં, તથા અજીવોંકે ભી પરસ્પર વિનષ્ટ હોનેકે કારણ દેખે જાતે હૈં. સો ઐસે દોનોં પ્રકારકી
હી રક્ષા નહીં કી તો વિષ્ણુને રક્ષક હોકર ક્યા કિયા?
ઉપસ્થિત હોને પર ભી
વહાઁ વિષ્ણુકી શક્તિ હીન હુઈ યા ઉસે જ્ઞાન હી નહીં હુઆ? લોકમેં બહુત તો ઐસે હી દુઃખી
હોતે હૈં, મરણ પાતે હૈં; વિષ્ણુને રક્ષા ક્યોં નહીં કી?
દુઃખી હોકર ગરુડ પક્ષી દ્વારા વિષ્ણુસે પ્રાર્થના કી તો ઉન્હોંને સમુદ્રસે અણ્ડે દિલવા દિયે. ઐસી પુરાણોંમેં
કથા હૈ.