ઔર ઉસહીકે અનુસાર ગ્રન્થ બનાતે હૈં; ઇસલિયે ઉન ગ્રન્થોંમેં તો અસત્યાર્થ પદ કૈસે ગૂઁથે જાયેં ?
તથા જો અન્ય આચાર્યાદિક ગ્રન્થ બનાતે હૈં, વે ભી યથાયોગ્ય સમ્યગ્જ્ઞાનકે ધારક હૈં ઔર
વે મૂલ ગ્રન્થોંકી પરમ્પરાસે ગ્રન્થ બનાતે હૈં. દૂસરી બાત યહ હૈ કિ
પ્રમાણસે ઠીક ગૂઁથતે હૈં. ઇસલિયે પ્રથમ તો ઐસી સાવધાનીમેં અસત્યાર્થ પદ ગૂઁથે જાતે નહીં,
ઔર કદાચિત્ સ્વયંકો પૂર્વ ગ્રન્થોંકે પદોંકા અર્થ અન્યથા હી ભાસિત હો તથા અપની પ્રમાણતામેં
ભી ઉસી પ્રકાર આ જાયે તો ઉસકા કુછ સારા (વશ) નહીં હૈ; પરન્તુ ઐસા કિસીકો હી
ભાસિત હોતા હૈ સબ હી કો તો નહીં, ઇસલિયે જિન્હેં સત્યાર્થ ભાસિત હુઆ હો વે ઉસકા
નિષેધ કરકે પરમ્પરા નહીં ચલતે દેતે.
તો જૈનશાસ્ત્રોંમેં પ્રસિદ્ધ કથન હૈ. ઔર જિનકો ભ્રમસે અન્યથા જાનને પર ભી જિન-આજ્ઞા
માનનેસે જીવકા બુરા ન હો, ઐસે કોઈ સૂક્ષ્મ અર્થ હૈં; ઉનમેંસે કિસીકો કોઈ અન્યથા પ્રમાણતામેં
લાયે તો ભી ઉસકા વિશેષ દોષ નહીં હૈ.
ગ્રન્થોંમેં વર્ણન હૈ વૈસા હી વર્ણન કરેંગે. અથવા કહીં પૂર્વ ગ્રન્થોંમેં સામાન્ય ગૂઢ વર્ણન થા,
ઉસકા વિશેષ પ્રગટ કરકે વર્ણન યહાઁ કરેંગે. સો ઇસપ્રકાર વર્ણન કરનેમેં મૈં તો બહુત સાવધાની
રખૂઁગા. સાવધાની કરને પર ભી કહીં સૂક્ષ્મ અર્થકા અન્યથા વર્ણન હો જાય તો વિશેષ બુદ્ધિમાન
હોં, વે ઉસે સઁવારકર શુદ્ધ કરેં