ખર્ચ કરકે વ મરણાદિ દ્વારા અપના ભી બુરા કરકે અન્યકા બુરા કરનેકા ઉદ્યમ કરતા હૈ
અથવા ઔરોંસે બુરા હોના જાને તો ઔરોંસે બુરા કરાતા હૈ. સ્વયં હી ઉસકા બુરા હોતા
હો તો અનુમોદન કરતા હૈ. ઉસકા બુરા હોનેસે અપના કુછ ભી પ્રયોજન સિદ્ધ ન હો તથાપિ
ઉસકા બુરા કરતા હૈ. તથા ક્રોધ હોને પર કોઈ પૂજ્ય યા ઇષ્ટજન ભી બીચમેં આયેં તો
ઉન્હેં ભી બુરા કહતા હૈ, મારને લગ જાતા હૈ, કુછ વિચાર નહીં રહતા. તથા અન્યકા બુરા
ન હો તો અપને અંતરંગમેં આપ હી બહુત સંતાપવાન હોતા હૈ ઔર અપને હી અંગોંકા ઘાત
કરતા હૈ તથા વિષાદિસે મર જાતા હૈ.
હૈ, અપની પ્રશંસા કરતા હૈ વ અનેક પ્રકારસે ઔરોંકી મહિમા મિટાતા હૈ, અપની મહિમા કરતા
હૈ. મહાકષ્ટસે જો ધનાદિકકા સંગ્રહ કિયા ઉસે વિવાહાદિ કાર્યોંમેં ખર્ચ કરતા હૈ તથા કર્જ
લેકર ભી ખર્ચતા હૈ. મરનેકે બાદ હમારા યશ રહેગા ઐસા વિચારકર અપના મરણ કરકે
ભી અપની મહિમા બઢાતા હૈ. યદિ કોઈ અપના સન્માનાદિક ન કરે તો ઉસે ભયાદિક દિખાકર
દુઃખ ઉત્પન્ન કરકે અપના સન્માન કરાતા હૈ. તથા માન હોને પર કોઈ પૂજ્ય
ન દે, તો અપને અંતરંગમેં આપ બહુત સંતાપવાન હોતા હૈ ઔર અપને અંગોંકા ઘાત કરતા
હૈ તથા વિષ આદિસે મર જાતા હૈ.
શરીરકી કપટરૂપ અવસ્થા કરતા હૈ, બાહ્ય વસ્તુઓંકો અન્યથા બતલાતા હૈ, તથા જિનમેં અપના
મરણ જાને ઐસે ભી છલ કરતા હૈ. કપટ પ્રગટ હોને પર સ્વયંકા બહુત બુરા હો, મરણાદિક
હો ઉનકો ભી નહીં ગિનતા. તથા માયા હોને પર કિસી પૂજ્ય વ ઇષ્ટકા ભી સમ્બન્ધ બને
તો ઉનસે ભી છલ કરતા હૈ, કુછ વિચાર નહીં રહતા. યદિ છલ દ્વારા કાર્યસિદ્ધિ ન હો
તો સ્વયં બહુત સંતાપવાન હોતા હૈ, અપને અંગોંકા ઘાત કરતા હૈ તથા વિષ આદિસે મર
જાતા હૈ.