-
ಉಪಾಧ್ಯಾಯಕಾ ಸ್ವರೂಪ
ತಥಾ ಜೋ ಬಹುತ ಜೈನ-ಶಾಸ್ತ್ರೋಂಕೇ ಜ್ಞಾತಾ ಹೋಕರ ಸಂಘಮೇಂ ಪಠನ-ಪಾಠನಕೇ ಅಧಿಕಾರೀ ಹುಏ ಹೈಂ; ತಥಾ
ಜೋ ಸಮಸ್ತ ಶಾಸ್ತ್ರೋಂಕಾ ಪ್ರಯೋಜನಭೂತ ಅರ್ಥ ಜಾನ ಏಕಾಗ್ರ ಹೋ ಅಪನೇ ಸ್ವರೂಪಕೋ ಧ್ಯಾತೇ ಹೈಂ, ಔರ ಯದಿ
ಕದಾಚಿತ್ ಕಷಾಯ ಅಂಶಕೇ ಉದಯಸೇ ವಹಾಂ ಉಪಯೋಗ ಸ್ಥಿರ ನ ರಹೇ ತೋ ಉನ ಶಾಸ್ತ್ರೋಂಕೋ ಸ್ವಯಂ ಪಢತೇ ಹೈಂ
ತಥಾ ಅನ್ಯ ಧರ್ಮಬುದ್ಧಿಯೋಂಕೋ ಪಢಾತೇ ಹೈಂ.
ಐಸೇ ಸಮೀಪವರ್ತೀ ಭವ್ಯೋಂಕೋ ಅಧ್ಯಯನ ಕರಾನೇವಾಲೇ ಉಪಾಧ್ಯಾಯ, ಉನಕೋ ಹಮಾರಾ ನಮಸ್ಕಾರ ಹೋ.
ಸಾಧುಕಾ ಸ್ವರೂಪ
ಪುನಶ್ಚ, ಇನ ದೋ ಪದವೀ ಧಾರಕೋಂಕೇ ಬಿನಾ ಅನ್ಯ ಸಮಸ್ತ ಜೋ ಮುನಿಪದಕೇ ಧಾರಕ ಹೈಂ ತಥಾ ಜೋ
ಆತ್ಮಸ್ವಭಾವಕೋ ಸಾಧತೇ ಹೈಂ; ಜೈಸೇ ಅಪನಾ ಉಪಯೋಗ ಪರದ್ರವ್ಯಮೇಂ ಇಷ್ಟ-ಅನಿಷ್ಟಪನಾ ಮಾನಕರ ಫಂಸೇ ನಹೀಂ ವ
ಭಾಗೇ ನಹೀಂ ವೈಸೇ ಉಪಯೋಗಕೋ ಸಧಾತೇ ಹೈಂ ಔರ ಬಾಹ್ಯಮೇಂ ಉನಕೇ ಸಾಧನಭೂತ ತಪಶ್ಚರಣಾದಿ ಕ್ರಿಯಾಓಂಮೇಂ ಪ್ರವರ್ತತೇ
ಹೈಂ ತಥಾ ಕದಾಚಿತ್ ಭಕ್ತಿ – ವಂದನಾದಿ ಕಾರ್ಯೋಂಮೇಂ ಪ್ರವರ್ತತೇ ಹೈಂ.
ಐಸೇ ಆತ್ಮಸ್ವಭಾವಕೇ ಸಾಧಕ ಸಾಧು ಹೈಂ, ಉನಕೋ ಹಮಾರಾ ನಮಸ್ಕಾರ ಹೋ.
ಪೂಜ್ಯತ್ವಕಾ ಕಾರಣ
ಇಸ ಪ್ರಕಾರ ಇನ ಅರಹಂತಾದಿಕಾ ಸ್ವರೂಪ ಹೈ ಸೋ ವೀತರಾಗ-ವಿಜ್ಞಾನಮಯ ಹೈ. ಉಸಹೀಕೇ ದ್ವಾರಾ
ಅರಹಂತಾದಿಕ ಸ್ತುತಿಯೋಗ್ಯ ಮಹಾನ ಹುಏ ಹೈಂ. ಕ್ಯೋಂಕಿ ಜೀವತತ್ತ್ವಕೀ ಅಪೇಕ್ಷಾ ತೋ ಸರ್ವ ಹೀ ಜೀವ ಸಮಾನ
ಹೈಂ, ಪರನ್ತು ರಾಗಾದಿ ವಿಕಾರೋಂಸೇ ವ ಜ್ಞಾನಕೀ ಹೀನತಾಸೇ ತೋ ಜೀವ ನಿನ್ದಾಯೋಗ್ಯ ಹೋತೇ ಹೈಂ ಔರ ರಾಗಾದಿಕಕೀ
ಹೀನತಾಸೇ ವ ಜ್ಞಾನಕೀ ವಿಶೇಷತಾಸೇ ಸ್ತುತಿಯೋಗ್ಯ ಹೋತೇ ಹೈಂ; ಸೋ ಅರಹಂತ-ಸಿದ್ಧೋಂಕೇ ತೋ ಸಮ್ಪೂರ್ಣ ರಾಗಾದಿಕೀ
ಹೀನತಾ ಔರ ಜ್ಞಾನಕೀ ವಿಶೇಷತಾ ಹೋನೇಸೇ ಸಮ್ಪೂರ್ಣ ವೀತರಾಗ-ವಿಜ್ಞಾನಭಾವ ಸಂಭವ ಹೈ ಔರ ಆಚಾರ್ಯ,
ಉಪಾಧ್ಯಾಯ ತಥಾ ಸಾಧುಓಂಕೋ ಏಕದೇಶ ರಾಗಾದಿಕಕೀ ಹೀನತಾ ಔರ ಜ್ಞಾನಕೀ ವಿಶೇಷತಾ ಹೋನೇಸೇ ಏಕದೇಶ
ವೀತರಾಗ-ವಿಜ್ಞಾನ ಸಂಭವ ಹೈ. — ಇಸಲಿಯೇ ಉನ ಅರಹಂತಾದಿಕಕೋ ಸ್ತುತಿಯೋಗ್ಯ ಮಹಾನ ಜಾನನಾ.
಼
ಪುನಶ್ಚ, ಯೇ ಜೋ ಅರಹಂತಾದಿಕ ಪದ ಹೈಂ ಉನಮೇಂ ಐಸಾ ಜಾನನಾ ಕಿ — ಮುಖ್ಯರೂಪಸೇ ತೋ ತೀರ್ಥಂಕರಕಾ
ಔರ ಗೌಣರೂಪಸೇ ಸರ್ವಕೇವಲೀಕಾ ಪ್ರಾಕೃತ ಭಾಷಾಮೇಂ ಅರಹಂತ ತಥಾ ಸಂಸ್ಕೃತಮೇಂ ಅರ್ಹತ್ ಐಸಾ ನಾಮ ಜಾನನಾ.
ತಥಾ ಚೌದಹವೇಂ ಗುಣಸ್ಥಾನಕೇ ಅನಂತರ ಸಮಯಸೇ ಲೇಕರ ಸಿದ್ಧ ನಾಮ ಜಾನನಾ. ಪುನಶ್ಚ, ಜಿನಕೋ ಆಚಾರ್ಯಪದ
ಹುಆ ಹೋ ವೇ ಸಂಘಮೇಂ ರಹೇಂ ಅಥವಾ ಏಕಾಕೀ ಆತ್ಮಧ್ಯಾನ ಕರೇಂ ಅಥವಾ ಏಕಾವಿಹಾರೀ ಹೋಂ ಅಥವಾ ಆಚಾರ್ಯೋಂಮೇಂ
ಭೀ ಪ್ರಧಾನತಾಕೋ ಪ್ರಾಪ್ತ ಕರಕೇ ಗಣಧರಪದವೀಕೇ ಧಾರಕ ಹೋಂ — ಉನ ಸಬಕಾ ನಾಮ ಆಚಾರ್ಯ ಕಹತೇ ಹೈಂ.
ಪುನಶ್ಚ, ಪಠನ-ಪಾಠನ ತೋ ಅನ್ಯ ಮುನಿ ಭೀ ಕರತೇ ಹೈಂ, ಪರನ್ತು ಜಿನಕೋ ಆಚಾರ್ಯೋಂ ದ್ವಾರಾ ದಿಯಾ ಗಯಾ
೪ ] [ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗಪ್ರಕಾಶಕ