വഹ അഭിപ്രായ ഛുഡാനേകാ ഹൈ. വേ സ്വയം ഹീ ഇസ സംബംധമേം ഇസ പ്രകാര ലിഖതേ ഹൈം കി : ‘‘യഹാ
നാനാ പ്രകാരകേ മിഥ്യാദൃഷ്ടിയോംകാ കഥന കിയാ ഹൈ, ഉസകാ പ്രയോജന ഇതനാ ഹീ ജാനനാ കി
പരന്തു അന്യകേ ഐസേ ദോഷ ദേഖ കഷായീ നഹീം ഹോനാ; ക്യോംകി അപനാ ഭലാ-ബുരാ തോ അപനേ പരിണാമോംസേ
ഹോതാ ഹൈ; യദി അന്യകോ രുചിവാന ദേഖേ തോ കുഛ ഉപദേശ ദേകര ഉനകാ ഭീ ഭലാ കരേ.’’
കുശാഗ്രബുദ്ധികേ പ്രഭാവസേ ഉന്ഹോംനേ ഷഡ്ദര്ശനകേ ഗ്രംഥ, ബൌദ്ധ, മുസ്ലിമ തഥാ അന്യ അനേക മതമതാന്തരോംകേ
ഗ്രംഥോംകാ അധ്യയന കിയാ ഥാ, ശ്വേതാമ്ബര
ഗോമ്മടസാര, തത്ത്വാര്ഥസൂത്ര, അഷ്ടപാഹുഡ, ആത്മാനുശാസന, പദ്മനംദിപംചവിംശതികാ, ശ്രാവകമുനിധര്മകേ പ്രരൂപക
അനേക ശാസ്ത്രോംകാ തഥാ കഥാ-പുരാണാദിക അനേക ശാസ്ത്രോംകാ അഭ്യാസ കിയാ ഥാ. ഇന സര്വ ശാസ്ത്രോംകേ
അഭ്യാസസേ ആപകീ ബുദ്ധി ബഹുത ഹീ പ്രഖര ബനീ ഥീ. ശാസ്ത്രസഭാ, വ്യാഖ്യാനസഭാ ഔര വിവാദസഭാമേം
ആപ ബഹുത ഹീ പ്രസിദ്ധ ഥേ. ഇസ അസാധാരണ പ്രഭാവകപനേകേ കാരണ ആപ തത്കാലീന രാജാകോ
ഭീ അതിശയ പ്രിയ ഹോ ഗയേ ഥേ. ഇസ രാജപ്രിയതാ തഥാ പാംഡിത്യപ്രഖരതാകേ കാരണ അന്യധര്മീ ആപകേ
സാഥ മത്സരഭാവ കരനേ ലഗേ ഥേ, ക്യോംകി ആപകേ സാമനേ ഉന അന്യധര്മീയോംകേ ബഡേ-ബഡേ വിദ്വാന ഭീ
പരാഭവ ഹോ ജാതേ ഥേ. യദ്യപി ആപ സ്വയം കിസീ ഭീ വിധര്മീയോംകാ അനുപകാര നഹീം കരതേ ഥേ;
പരന്തു ബനേ ജഹാ തക ഉനകാ ഉപകാര ഹീ കിയാ കരതേ ഥേ, തോ ഭീ മാത്സര്യയുക്ത മനുഷ്യോംകാ
മത്സരതാജന്യ കൃത്യ കരനേകാ ഹീ സ്വഭാവ ഹൈ; ഉനകേ മത്സര വ വൈരഭാവകേ കാരണ ഹീ പംഡിതജീകാ
അകാലിക ദേഹാന്ത ഹോ ഗയാ ഥാ.
താമൈ സബൈ ശ്രാവഗീ കൈദ, കരികേ ദംഡ കിയേ നൃപ കൈദ..
ഗുരു തേരഹ-പംഥനുകോ ഭ്രമീ, ടോഡരമല്ല നാമ സാഹിമീ.
താഹി ഭൂപ മാര്യോ പല മാംഹി, ഗാഡയോ മഹി ഗംദഗീ താഹി..’’