ഇസലിയേ ഉന്ഹോംനേ ഏക ഗുപ്ത ‘ഷഡയംത്ര’ രചാ. ഉന്ഹോംനേ ശിവപിംഡീകോ ഉഖാഡകര ജൈനോം പര ‘ഉഖാഡ
ഡാലനേകാ’ ആരോപ ലഗായാ ഔര രാജാ മാധവസിംഹകോ, ജൈനോംകേ വിരുദ്ധ ഉകസാകര ക്രോധിത കിയാ.
രാജാനേ സത്യാസത്യകീ കുഛ ഭീ ജാനകാരീ പ്രാപ്ത കിയേ ബിനാ ഹീ ക്രോധവശ സഭീ ജൈനോംകോ രാത്രിമേം
കൈദകര ലിയാ തഥാ ഉനകേ പ്രസിദ്ധ വിദ്വാന പംഡിത ടോഡരമല്ലജീകോ പകഡകര മാര ഡാലനേകാ ഹുകമ
ദേ ദിയാ. തദനുസാര പംഡിതജീകോ ഹാഥീകേ പാ വകേ നീചേ കചരവാകര മരവാ ഡാലാ ഔര ഉനകേ ശബകോ
ശഹരകീ ഗംദകീമേം ദടവാ ദിയാ.
ഏകദമ ചില്ലാകര രുക ഗയാ. ഇസ തരഹ ദോ ബാര വഹ അംകുശകേ പ്രഹാര ഖാ ചുകാ, പരന്തു പംഡിതജീ
പര അപനേ പാ വകാ പ്രഹാര നഹീം കിയാ. ഉസ പര അംകുശകേ തീസരേ പ്രഹാര പഡനേകീ തൈയാരീ ഥീ,
വഹാ പംഡിതജീനേ ഹാഥീകീ ദശാ ദേഖകര കഹാ കി
യഹ വാക്യ സുനകര ഹാഥീനേ അപനാ കാമ കിയാ. രാജാ മാധവസിംഹ (പ്രഥമ)കോ ജബ ഇസ
‘ഷഡയംത്ര’കേ ബാരേമേം ജ്ഞാത ഹുആ തബ ഉന്ഹേം ബഹുത ഹീ ദുഃഖ ഹുആ ഔര അപനേ അധമ കൃത്യ പര
വേ ബഹുത പഛതായേ.
വിജ്ഞാന ഭാവ ഇതനാ ബഢ ഗയാ ഥാ കി സാംസാരിക കാര്യോംസേ വേ സ്വയം പ്രായഃ വിരക്ത ഹീ രഹാ കരതേ
ഥേ; ഔര ധാര്മിക കാര്യോംമേം ഇതനേ തല്ലീന രഹാ കരതേ ഥേ കി ബാഹ്യ ജഗതകീ ഔര ആസ്വാദ്യ പദാര്ഥോംകീ
ഉനകോ കുഛ ഭീ സുധ നഹീം രഹതീ ഥീ. ഇസ വിഷയമേം ഏക ജനശ്രുതി ഐസീ ഭീ ഹൈ കി
ഡാലനാ ഛോഡ ദിയാ ഥാ. ഛ മാസ പശ്ചാത് ശാസ്ത്രരചനാകീ ഓരസേ ആപകാ ഉപയോഗ കുഛ ഹടതേ
ഏക ദിന ആപനേ മാതാജീസേ പൂഛാ : ‘മാജീ! ആജ ആപനേ ദാലമേം നമക ക്യോം നഹീം ഡാലാ?’
യഹ സുന മാതാജീ ബോലീ : ‘ബേടാ, മൈം തോ ഛ മാസസേ നമക നഹീം ഡാലതീ ഹൂ ’. യഹ സബ ലിഖനേകാ
താത്പര്യ ഇതനാ ഹീ ഹൈ കി, ആപകേ സമയമേം ആപ ഏക മഹാന ധര്മാത്മാ, ശ്രേഷ്ഠ, പരോപകാരീ, നിരഭിമാനീ
തഥാ അദ്വിതീയ വിദ്വാന ഥേ. ജൈനസമാജകേ ദുര്ഭാഗ്യസേ ഹീ ഐസേ മഹാത്മാകാ അസമയ ഹീ വിയോഗ ഹുആ,
പരന്തു ആപനേ സ്വയംനേ തോ ജീവനപര്യന്ത ജൈന സമാജ പര അനന്യ ഉപകാര കിയാ ഹൈ ഔര ഇസലിയേ