-
൯൪ ] [ മോക്ഷമാര്ഗപ്രകാശക
ഹൈ. ധനാദിക സാമഗ്രീ കിസീകീ കിസീകേ ഹോതീ ദേഖീ ജാതീ ഹൈ, യഹ ഉന്ഹേം അപനീ മാനതാ ഹൈ.
തഥാ ശരീരകീ അവസ്ഥാ ഔര ബാഹ്യ സാമഗ്രീ സ്വയമേവ ഉത്പന്ന ഹോതീ തഥാ വിനഷ്ട ഹോതീ ദിഖാഈ ദേതീ
ഹൈ, യഹ വൃഥാ സ്വയം കര്ത്താ ഹോതാ ഹൈ. വഹാ
ജോ കാര്യ അപനേ മനോരഥകേ അനുസാര ഹോതാ ഹൈ ഉസേ
തോ കഹതാ ഹൈ — ‘മൈംനേ കിയാ’; ഔര അന്യഥാ ഹോ തോ കഹതാ ഹൈ — ‘മൈം ക്യാ കരൂ
?’ ഐസാ ഹീ ഹോനാ
ഥാ അഥവാ ഐസാ ക്യോം ഹുആ? — ഐസാ മാനതാ ഹൈ. പരന്തു യാ തോ സര്വഥാ കര്ത്താ ഹീ ഹോനാ ഥാ
യാ അകര്ത്താ രഹനാ ഥാ, സോ വിചാര നഹീം ഹൈ.
തഥാ മരണ അവശ്യ ഹോഗാ ഐസാ ജാനതാ ഹൈ, പരന്തു മരണകാ നിശ്ചയ കരകേ കുഛ കര്ത്തവ്യ
നഹീം കരതാ; ഇസ പര്യായ സമ്ബന്ധീ ഹീ യത്ന കരതാ ഹൈ. തഥാ മരണകാ നിശ്ചയ കരകേ കഭീ തോ
കഹതാ ഹൈ കി — മൈം മരൂ
ഗാ ഔര ശരീരകോ ജലാ ദേംഗേ. കഭീ കഹതാ ഹൈ — മുഝേ ജലാ ദേംഗേ.
കഭീ കഹതാ ഹൈ — യശ രഹാ തോ ഹമ ജീവിത ഹീ ഹൈം. കഭീ കഹതാ ഹൈ — പുത്രാദിക രഹേംഗേ തോ
മൈം ഹീ ജീഊ
ഗാ. — ഇസ പ്രകാര പാഗലകീ ഭാ
തി ബകതാ ഹൈ, കുഛ സാവധാനീ നഹീം ഹൈ.
തഥാ അപനേകോ പരലോകമേം ജാനാ ഹൈ യഹ പ്രത്യക്ഷ ജാനതാ ഹൈ; ഉസകേ തോ ഇഷ്ട-അനിഷ്ടകാ യഹ
കുഛ ഭീ ഉപായ നഹീം കരതാ ഔര യഹാ
പുത്ര, പൌത്ര ആദി മേരീ സന്തതിമേം ബഹുത കാല തക ഇഷ്ട
ബനാ രഹേ — അനിഷ്ട ന ഹോ; ഐസേ അനേക ഉപായ കരതാ ഹൈ. കിസീകേ പരലോക ജാനേകേ ബാദ ഇസ
ലോകകീ സാമഗ്രീ ദ്വാരാ ഉപകാര ഹുആ ദേഖാ നഹീം ഹൈ, പരന്തു ഇസകോ പരലോക ഹോനേകാ നിശ്ചയ ഹോനേ
പര ഭീ ഇസ ലോകകീ സാമഗ്രീകാ ഹീ പാലന രഹതാ ഹൈ.
തഥാ വിഷയ-കഷായോംകീ പരിണതിസേ തഥാ ഹിംസാദി കാര്യോം ദ്വാരാ സ്വയം ദുഃഖീ ഹോതാ ഹൈ,
ഖേദഖിന്ന ഹോതാ ഹൈ, ദൂസരോംകാ ശത്രു ഹോതാ ഹൈ, ഇസ ലോകമേം നിംദ്യ ഹോതാ ഹൈ, പരലോകമേം ബുരാ ഹോതാ
ഹൈ — ഐസാ സ്വയം പ്രത്യക്ഷ ജാനതാ ഹൈ തഥാപി ഉന്ഹീംമേം പ്രവര്തതാ ഹൈ. — ഇത്യാദി അനേക പ്രകാരസേ പ്രത്യക്ഷ
ഭാസിത ഹോ ഉസകാ ഭീ അന്യഥാ ശ്രദ്ധാന കരതാ ഹൈ, ജാനതാ ഹൈ, ആചരണ കരതാ ഹൈ; സോ യഹ
മോഹകാ മാഹാത്മ്യ ഹൈ.
ഇസ പ്രകാര യഹ ജീവ അനാദിസേ മിഥ്യാദര്ശന-ജ്ഞാന-ചാരിത്രരൂപ പരിണമിത ഹോ രഹാ ഹൈ. ഇസീ
പരിണമനസേ സംസാരമേം അനേക പ്രകാരകാ ദുഃഖ ഉത്പന്ന കരനേവാലേ കര്മോംകാ സമ്ബന്ധ പായാ ജാതാ ഹൈ.
യഹീ ഭാവ ദുഃഖോംകേ ബീജ ഹൈം അന്യ കോഈ നഹീം.
ഇസലിയേ ഹേ ഭവ്യ! യദി ദുഃഖോംസേ മുക്ത ഹോനാ ചാഹതാ ഹൈ തോ ഇന മിഥ്യാദര്ശനാദിക
വിഭാവഭാവോംകാ അഭാവ കരനാ ഹീ കാര്യ ഹൈ; ഇസ കാര്യകേ കരനേസേ തേരാ പരമ കല്യാണ ഹോഗാ.
ഇതി ശ്രീ മോക്ഷമാര്ഗപ്രകാശക നാമക ശാസ്ത്രമേം മിഥ്യാദര്ശന-ജ്ഞാന-ചാരിത്രകേ നിരൂപണരൂപ
ചൌഥാ അധികാര സമാപ്ത ഹുആ ..൪..