ആപ കാമ-ക്രോധാദി സഹിത അശുദ്ധ ഹോ രഹാ ഹൈ ഉസേ അശുദ്ധ ജാനേ തോ ഭ്രമ കൈസേ ഹോഗാ? ശുദ്ധ
ജാനനേ പര ഭ്രമ ഹോഗാ. സോ ഝൂഠേ ഭ്രമസേ അപനേകോ ശുദ്ധബ്രഹ്മ മാനനേസേ ക്യാ സിദ്ധി ഹൈ?
ഇന്ദ്രിയ ദ്വാരാ ഹീ ഹോതാ ദിഖാഈ ദേതാ ഹൈ. ഇനകേ ബിനാ കോഈ ജ്ഞാന ബതലായേ തോ ഉസേ തേരാ അലഗ
സ്വരൂപ മാനേം, സോ ഭാസിത നഹീം ഹോതാ. തഥാ ‘‘മനജ്ഞാനേ’’ ധാതുസേ മന ശബ്ദ ഉത്പന്ന ഹോതാ ഹൈ സോ
മന തോ ജ്ഞാനസ്വരൂപ ഹൈ; സോ യഹ ജ്ഞാന കിസകാ ഹൈ ഉസേ ബതലാ; പരന്തു അലഗ കോഈ ഭാസിത നഹീം
ഹോതാ. തഥാ യദി തൂ ജഡ ഹൈ തോ ജ്ഞാന ബിനാ അപനേ സ്വരൂപകാ വിചാര കൈസേ കരതാ ഹൈ? യഹ
തോ ബനതാ നഹീം ഹൈ. തഥാ തൂ കഹതാ ഹൈ
ന്യാരാ ജാനേ ഉസമേം അപനത്വ നഹീം മാനാ ജാതാ. സോ മനസേ ന്യാരാ ബ്രഹ്മ ഹൈ, തോ മനരൂപ ജ്ഞാന ബ്രഹ്മമേം
അപനത്വ കിസലിയേ മാനതാ ഹൈ? തഥാ യദി ബ്രഹ്മ ഔര ഹീ ഹൈ തോ തൂ ബ്രഹ്മമേം അപനത്വ കിസലിയേ
മാനതാ ഹൈ? ഇസലിയേ ഭ്രമ ഛോഡകര ഐസാ ജാന കി ജിസ പ്രകാര സ്പര്ശനാദി ഇന്ദ്രിയാ തോ ശരീരകാ
സ്വരൂപ ഹൈ സോ ജഡ ഹൈ, ഉസകേ ദ്വാരാ ജോ ജാനപനാ ഹോതാ ഹൈ സോ ആത്മാകാ സ്വരൂപ ഹൈ; ഉസീ പ്രകാര
മന ഭീ സൂക്ഷ്മ പരമാണുഓംകാ പുംജ ഹൈ വഹ ശരീരകാ ഹീ അംഗ ഹൈ. ഉസകേ ദ്വാരാ ജാനപനാ ഹോതാ
ഹൈ വ കാമ-ക്രോധാദിഭാവ ഹോതേ ഹൈം സോ സര്വ ആത്മാകാ സ്വരൂപ ഹൈ.
ആധീനതാ മിടേഗീ തബ കേവലജ്ഞാനസ്വരൂപ ആത്മാ ശുദ്ധ ഹോഗാ.
ഹൈ. ഇനകോ അപനാ ജാനകര ഔപാധികഭാവോംകാ അഭാവ കരനേകാ ഉദ്യമ കരനാ യോഗ്യ ഹൈ. തഥാ ജിനസേ
ഇസകാ അഭാവ ന ഹോ സകേ ഔര അപനീ മഹംതതാ ചാഹേം, വേ ജീവ ഇന്ഹേം അപനേ ന ഠഹരാകര സ്വച്ഛന്ദ
പ്രവര്തതേ ഹൈം; കാമ-ക്രോധാദിക ഭാവോംകോ ബഢാകര വിഷയ-സാമഗ്രിയോംമേം വ ഹിംസാദിക കാര്യോംമേം തത്പര ഹോതേ ഹൈം.