-
ଉପାଧ୍ଯାଯକା ସ୍ଵରୂପ
ତଥା ଜୋ ବହୁତ ଜୈନ-ଶାସ୍ତ୍ରୋଂକେ ଜ୍ଞାତା ହୋକର ସଂଘମେଂ ପଠନ-ପାଠନକେ ଅଧିକାରୀ ହୁଏ ହୈଂ; ତଥା
ଜୋ ସମସ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ରୋଂକା ପ୍ରଯୋଜନଭୂତ ଅର୍ଥ ଜାନ ଏକାଗ୍ର ହୋ ଅପନେ ସ୍ଵରୂପକୋ ଧ୍ଯାତେ ହୈଂ, ଔର ଯଦି
କଦାଚିତ୍ କଷାଯ ଅଂଶକେ ଉଦଯସେ ଵହାଁ ଉପଯୋଗ ସ୍ଥିର ନ ରହେ ତୋ ଉନ ଶାସ୍ତ୍ରୋଂକୋ ସ୍ଵଯଂ ପଢ଼ତେ ହୈଂ
ତଥା ଅନ୍ଯ ଧର୍ମବୁଦ୍ଧିଯୋଂକୋ ପଢ଼ାତେ ହୈଂ.
ଐସେ ସମୀପଵର୍ତୀ ଭଵ୍ଯୋଂକୋ ଅଧ୍ଯଯନ କରାନେଵାଲେ ଉପାଧ୍ଯାଯ, ଉନକୋ ହମାରା ନମସ୍କାର ହୋ.
ସାଧୁକା ସ୍ଵରୂପ
ପୁନଶ୍ଚ, ଇନ ଦୋ ପଦଵୀ ଧାରକୋଂକେ ବିନା ଅନ୍ଯ ସମସ୍ତ ଜୋ ମୁନିପଦକେ ଧାରକ ହୈଂ ତଥା ଜୋ
ଆତ୍ମସ୍ଵଭାଵକୋ ସାଧତେ ହୈଂ; ଜୈସେ ଅପନା ଉପଯୋଗ ପରଦ୍ରଵ୍ଯମେଂ ଇଷ୍ଟ-ଅନିଷ୍ଟପନା ମାନକର ଫଁସେ ନହୀଂ ଵ
ଭାଗେ ନହୀଂ ଵୈସେ ଉପଯୋଗକୋ ସଧାତେ ହୈଂ ଔର ବାହ୍ଯମେଂ ଉନକେ ସାଧନଭୂତ ତପଶ୍ଚରଣାଦି କ୍ରିଯାଓଂମେଂ ପ୍ରଵର୍ତତେ
ହୈଂ ତଥା କଦାଚିତ୍ ଭକ୍ତି – ଵଂଦନାଦି କାର୍ଯୋଂମେଂ ପ୍ରଵର୍ତତେ ହୈଂ.
ଐସେ ଆତ୍ମସ୍ଵଭାଵକେ ସାଧକ ସାଧୁ ହୈଂ, ଉନକୋ ହମାରା ନମସ୍କାର ହୋ.
ପୂଜ୍ଯତ୍ଵକା କାରଣ
ଇସ ପ୍ରକାର ଇନ ଅରହଂତାଦିକା ସ୍ଵରୂପ ହୈ ସୋ ଵୀତରାଗ-ଵିଜ୍ଞାନମଯ ହୈ. ଉସହୀକେ ଦ୍ଵାରା
ଅରହଂତାଦିକ ସ୍ତୁତିଯୋଗ୍ଯ ମହାନ ହୁଏ ହୈଂ. କ୍ଯୋଂକି ଜୀଵତତ୍ତ୍ଵକୀ ଅପେକ୍ଷା ତୋ ସର୍ଵ ହୀ ଜୀଵ ସମାନ
ହୈଂ, ପରନ୍ତୁ ରାଗାଦି ଵିକାରୋଂସେ ଵ ଜ୍ଞାନକୀ ହୀନତାସେ ତୋ ଜୀଵ ନିନ୍ଦାଯୋଗ୍ଯ ହୋତେ ହୈଂ ଔର ରାଗାଦିକକୀ
ହୀନତାସେ ଵ ଜ୍ଞାନକୀ ଵିଶେଷତାସେ ସ୍ତୁତିଯୋଗ୍ଯ ହୋତେ ହୈଂ; ସୋ ଅରହଂତ-ସିଦ୍ଧୋଂକେ ତୋ ସମ୍ପୂର୍ଣ ରାଗାଦିକୀ
ହୀନତା ଔର ଜ୍ଞାନକୀ ଵିଶେଷତା ହୋନେସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଵୀତରାଗ-ଵିଜ୍ଞାନଭାଵ ସଂଭଵ ହୈ ଔର ଆଚାର୍ଯ,
ଉପାଧ୍ଯାଯ ତଥା ସାଧୁଓଂକୋ ଏକଦେଶ ରାଗାଦିକକୀ ହୀନତା ଔର ଜ୍ଞାନକୀ ଵିଶେଷତା ହୋନେସେ ଏକଦେଶ
ଵୀତରାଗ-ଵିଜ୍ଞାନ ସଂଭଵ ହୈ. — ଇସଲିଯେ ଉନ ଅରହଂତାଦିକକୋ ସ୍ତୁତିଯୋଗ୍ଯ ମହାନ ଜାନନା.
଼
ପୁନଶ୍ଚ, ଯେ ଜୋ ଅରହଂତାଦିକ ପଦ ହୈଂ ଉନମେଂ ଐସା ଜାନନା କି — ମୁଖ୍ଯରୂପସେ ତୋ ତୀର୍ଥଂକରକା
ଔର ଗୌଣରୂପସେ ସର୍ଵକେଵଲୀକା ପ୍ରାକୃତ ଭାଷାମେଂ ଅରହଂତ ତଥା ସଂସ୍କୃତମେଂ ଅର୍ହତ୍ ଐସା ନାମ ଜାନନା.
ତଥା ଚୌଦହଵେଂ ଗୁଣସ୍ଥାନକେ ଅନଂତର ସମଯସେ ଲେକର ସିଦ୍ଧ ନାମ ଜାନନା. ପୁନଶ୍ଚ, ଜିନକୋ ଆଚାର୍ଯପଦ
ହୁଆ ହୋ ଵେ ସଂଘମେଂ ରହେଂ ଅଥଵା ଏକାକୀ ଆତ୍ମଧ୍ଯାନ କରେଂ ଅଥଵା ଏକାଵିହାରୀ ହୋଂ ଅଥଵା ଆଚାର୍ଯୋଂମେଂ
ଭୀ ପ୍ରଧାନତାକୋ ପ୍ରାପ୍ତ କରକେ ଗଣଧରପଦଵୀକେ ଧାରକ ହୋଂ — ଉନ ସବକା ନାମ ଆଚାର୍ଯ କହତେ ହୈଂ.
ପୁନଶ୍ଚ, ପଠନ-ପାଠନ ତୋ ଅନ୍ଯ ମୁନି ଭୀ କରତେ ହୈଂ, ପରନ୍ତୁ ଜିନକୋ ଆଚାର୍ଯୋଂ ଦ୍ଵାରା ଦିଯା ଗଯା
୪ ] [ ମୋକ୍ଷମାର୍ଗପ୍ରକାଶକ