କହନା ହୈ କି
ଗୋମ୍ମଟସାରକୀ ଭାଁତି ଉନ ଜୈସେ ଆପକେ ଅନ୍ଯ ଟୀକାଗ୍ରଂଥ ଭୀ ଇତନେ ହୀ ମହାନ ହୈଂ. ଇସ ପରସେ ଇନ
ଗ୍ରଂଥୋଂକେ ଭାଷାଟୀକାକାର କିତନେ ତୀକ୍ଷ୍ଣବୁଦ୍ଧିକେ ଧାରକ ଥେ, ଯହ ସ୍ଵଯମେଵ ହୀ ଝଲକତା ହୈ. ଆପନେ
ଅପନେ ଛୋଟେସେ ଜୀଵନକାଲମେଂ ଇନ ମହାନଗ୍ରଂଥୋଂକୀ ଟୀକା ଲିଖୀ ହୈ, ଇତନା ହୀ ନହୀଂ ଵରନ୍ ଇତନେ ଅଲ୍ପ
ସମଯମେଂ ସ୍ଵମତ
ଅଭ୍ଯାସୀଯୋଂକୋ ସ୍ଵଯଂ ହୀ ଲକ୍ଷଗତ୍ ହୋ ଜାଯ
ସରଲ ଦେଶଭାଷାମଯ ‘ମୋକ୍ଷମାର୍ଗପ୍ରକାଶକ’ ଗ୍ରଂଥ ଐସା ଅଦ୍ଭୁତ ହୈ କି ଜିସକୀ ରହସ୍ଯପୂର୍ଣ ଗଂଭୀରତା ଔର
ସଂକଲନବୁଦ୍ଧି ଵିଷଯରଚନାକୋ ଦେଖ ତୀକ୍ଷ୍ଣ ବୁଦ୍ଧିଵଂତକୀ ବୁଦ୍ଧି ଭୀ ଆଶ୍ଚର୍ଯଚକିତ ହୋ ଜାତୀ ହୈ. ଇସ
ଗ୍ରଂଥକା ନିଷ୍ପକ୍ଷ
ଆଗମୋଂକେ ମର୍ମଜ୍ଞ ତଥା ପ୍ରତିଭାସଂପନ୍ନ ଵିଦ୍ଵାନ ହୈଂ. ଗ୍ରଂଥକେ ଵିଷଯୋଂକା ପ୍ରତିପାଦନ ସର୍ଵକୋ ହିତକର ହୈ
ଔର ମହାନ ଗଂଭୀର ଆଶଯପୂର୍ଵକ ହୁଆ ହୈ.
ପଶ୍ଚାତ୍ ଉସକା ପ୍ରଯୋଜନ ବତାକର ବାଦମେଂ ଗ୍ରଂଥକୀ ପ୍ରାମାଣିକତାକା ଦିଗ୍ଦର୍ଶନ କରାଯା ହୈ. ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍
ଶ୍ରଵଣ-ପଠନ କରନେଯୋଗ୍ଯ ଶାସ୍ତ୍ରକା, ଵକ୍ତା ତଥା ଶ୍ରୋତାକେ ସ୍ଵରୂପକା ସପ୍ରମାଣ ଵିଵେଚନକର ‘ମୋକ୍ଷମାର୍ଗ-
ପ୍ରକାଶକ’ ଗ୍ରଂଥକୀ ସାର୍ଥକତା ବତାଈ ଗଈ ହୈ.
ମୂର୍ତିକ କର୍ମୋଂକା ସଂବଂଧ, ଉନ କର୍ମୋଂକେ ‘ଘାତି-ଅଘାତି’ ଐସେ ଭେଦ, ଯୋଗ ଔର କଷାଯସେ ହୋନେଵାଲେ
ଯଥାଯୋଗ୍ଯ କର୍ମବଂଧକା ନିର୍ଦେଶ, ଜଡ଼-ପୁଦ୍ଗଲ ପରମାଣୁଓଂକା ଯଥାଯୋଗ୍ଯ କର୍ମପ୍ରକୃତିରୂପ ପରିଣମନକା
ଉଲ୍ଲେଖ କରକେ ଭାଵୋଂସେ ପୂର୍ଵବଦ୍ଧ କର୍ମୋଂକୀ ଅଵସ୍ଥାମେଂ ହୋନେଵାଲେ ପରିଵର୍ତନକା ନିର୍ଦେଶ କରନେମେଂ ଆଯା