ଶକ୍ତି ପ୍ରଗଟ ହୁଈ କହତେ ହୈଂ. ଜୈସେ
କାର୍ଯ ନହୀଂ ରହା, ଇସଲିଯେ ଗମନ ଭୀ ନହୀଂ କିଯା. ଵହାଁ ଉସକେ ଗମନ ନ କରନେ ପର ଭୀ ଶକ୍ତି
ପ୍ରଗଟ ହୁଈ କହୀ ଜାତୀ ହୈ; ଉସୀ ପ୍ରକାର ଯହାଁ ଭୀ ଜାନନା. ତଥା ଉନକେ ଜ୍ଞାନାଦିକୀ ଶକ୍ତିରୂପ
ଅନନ୍ତଵୀର୍ଯ ପ୍ରଗଟ ପାଯା ଜାତା ହୈ.
ହୀ ଥା. ଅବ, ମୋହକେ ନାଶସେ ସର୍ଵ ଆକୁଲତା ଦୂର ହୋନେ ପର ସର୍ଵ ଦୁଃଖକା ନାଶ ହୁଆ. ତଥା
ଜିନ କାରଣୋଂସେ ଦୁଃଖ ମାନ ରହା ଥା, ଵେ କାରଣ ତୋ ସର୍ଵ ନଷ୍ଟ ହୁଏ; ଔର କିନ୍ହୀଂ କାରଣୋଂସେ କିଂଚିତ୍
ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋନେସେ ସୁଖ ମାନ ରହା ଥା ସୋ ଅବ ମୂଲହୀମେଂ ଦୁଃଖ ନହୀଂ ରହା, ଇସଲିଯେ ଉନ ଦୁଃଖକେ
ଉପଚାରୋଂକା କୁଛ ପ୍ରଯୋଜନ ନହୀଂ ରହା କି ଉନସେ କାର୍ଯକୀ ସିଦ୍ଧି କରନା ଚାହେ. ଉସକୀ ସିଦ୍ଧି ସ୍ଵଯମେଵ
ହୀ ହୋ ରହୀ ହୈ.
ଆତାପ ଆଦି ଥେ; ପରନ୍ତୁ ଅବ ଶରୀର ବିନା କିସକୋ କାରଣ ହୋଂ? ତଥା ବାହ୍ଯ ଅନିଷ୍ଟ ନିମିତ୍ତ
ବନତେ ଥେ; ପରନ୍ତୁ ଅବ ଇନକେ ଅନିଷ୍ଟ ରହା ହୀ ନହୀଂ. ଇସ ପ୍ରକାର ଦୁଃଖକେ କାରଣୋଂକା ତୋ ଅଭାଵ
ହୁଆ.
ଇଷ୍ଟ ମାନନେକା ପ୍ରଯୋଜନ ନହୀଂ ରହା, ଇନକେ ଦ୍ଵାରା ଦୁଃଖ ମିଟାନା ଚାହତା ଥା ଔର ଇଷ୍ଟ କରନା ଚାହତା
ଥା; ସୋ ଅବ ତୋ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଦୁଃଖ ନଷ୍ଟ ହୁଆ ଔର ସମ୍ପୂର୍ଣ ଇଷ୍ଟ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଆ.
ହୀ କାଲ ତକ ଜୀନେ-ମରନେସେ ସୁଖ ମାନତା ଥା, ଵହାଁ ଭୀ ନରକ ପର୍ଯାଯମେଂ ଦୁଃଖକୀ ଵିଶେଷତାସେ ଵହାଁ
ନହୀଂ ଜୀନା ଚାହତା ଥା; ପରନ୍ତୁ ଅବ ଇସ ସିଦ୍ଧପର୍ଯାଯମେଂ ଦ୍ରଵ୍ଯପ୍ରାଣକେ ବିନା ହୀ ଅପନେ ଚୈତନ୍ଯପ୍ରାଣସେ
ସଦାକାଲ ଜୀତା ହୈ ଔର ଵହାଁ ଦୁଃଖକା ଲଵଲେଶ ଭୀ ନହୀଂ ରହା.