-
ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ
ਤਥਾ ਜੋ ਬਹੁਤ ਜੈਨ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਕੇ ਜ੍ਞਾਤਾ ਹੋਕਰ ਸਂਘਮੇਂ ਪਠਨ-ਪਾਠਨਕੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਹੁਏ ਹੈਂ; ਤਥਾ
ਜੋ ਸਮਸ੍ਤ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਕਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਅਰ੍ਥ ਜਾਨ ਏਕਾਗ੍ਰ ਹੋ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕੋ ਧ੍ਯਾਤੇ ਹੈਂ, ਔਰ ਯਦਿ
ਕਦਾਚਿਤ੍ ਕਸ਼ਾਯ ਅਂਸ਼ਕੇ ਉਦਯਸੇ ਵਹਾਁ ਉਪਯੋਗ ਸ੍ਥਿਰ ਨ ਰਹੇ ਤੋ ਉਨ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਕੋ ਸ੍ਵਯਂ ਪਢਤੇ ਹੈਂ
ਤਥਾ ਅਨ੍ਯ ਧਰ੍ਮਬੁਦ੍ਧਿਯੋਂਕੋ ਪਢਾਤੇ ਹੈਂ.
ਐਸੇ ਸਮੀਪਵਰ੍ਤੀ ਭਵ੍ਯੋਂਕੋ ਅਧ੍ਯਯਨ ਕਰਾਨੇਵਾਲੇ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯ, ਉਨਕੋ ਹਮਾਰਾ ਨਮਸ੍ਕਾਰ ਹੋ.
ਸਾਧੁਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਇਨ ਦੋ ਪਦਵੀ ਧਾਰਕੋਂਕੇ ਬਿਨਾ ਅਨ੍ਯ ਸਮਸ੍ਤ ਜੋ ਮੁਨਿਪਦਕੇ ਧਾਰਕ ਹੈਂ ਤਥਾ ਜੋ
ਆਤ੍ਮਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਸਾਧਤੇ ਹੈਂ; ਜੈਸੇ ਅਪਨਾ ਉਪਯੋਗ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਮੇਂ ਇਸ਼੍ਟ-ਅਨਿਸ਼੍ਟਪਨਾ ਮਾਨਕਰ ਫਁਸੇ ਨਹੀਂ ਵ
ਭਾਗੇ ਨਹੀਂ ਵੈਸੇ ਉਪਯੋਗਕੋ ਸਧਾਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਬਾਹ੍ਯਮੇਂ ਉਨਕੇ ਸਾਧਨਭੂਤ ਤਪਸ਼੍ਚਰਣਾਦਿ ਕ੍ਰਿਯਾਓਂਮੇਂ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਤੇ
ਹੈਂ ਤਥਾ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਭਕ੍ਤਿ – ਵਂਦਨਾਦਿ ਕਾਰ੍ਯੋਂਮੇਂ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਤੇ ਹੈਂ.
ਐਸੇ ਆਤ੍ਮਸ੍ਵਭਾਵਕੇ ਸਾਧਕ ਸਾਧੁ ਹੈਂ, ਉਨਕੋ ਹਮਾਰਾ ਨਮਸ੍ਕਾਰ ਹੋ.
ਪੂਜ੍ਯਤ੍ਵਕਾ ਕਾਰਣ
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਨ ਅਰਹਂਤਾਦਿਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ ਸੋ ਵੀਤਰਾਗ-ਵਿਜ੍ਞਾਨਮਯ ਹੈ. ਉਸਹੀਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ
ਅਰਹਂਤਾਦਿਕ ਸ੍ਤੁਤਿਯੋਗ੍ਯ ਮਹਾਨ ਹੁਏ ਹੈਂ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਜੀਵਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਤੋ ਸਰ੍ਵ ਹੀ ਜੀਵ ਸਮਾਨ
ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਰਾਗਾਦਿ ਵਿਕਾਰੋਂਸੇ ਵ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਹੀਨਤਾਸੇ ਤੋ ਜੀਵ ਨਿਨ੍ਦਾਯੋਗ੍ਯ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਰਾਗਾਦਿਕਕੀ
ਹੀਨਤਾਸੇ ਵ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਸੇ ਸ੍ਤੁਤਿਯੋਗ੍ਯ ਹੋਤੇ ਹੈਂ; ਸੋ ਅਰਹਂਤ-ਸਿਦ੍ਧੋਂਕੇ ਤੋ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣ ਰਾਗਾਦਿਕੀ
ਹੀਨਤਾ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੋਨੇਸੇ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣ ਵੀਤਰਾਗ-ਵਿਜ੍ਞਾਨਭਾਵ ਸਂਭਵ ਹੈ ਔਰ ਆਚਾਰ੍ਯ,
ਉਪਾਧ੍ਯਾਯ ਤਥਾ ਸਾਧੁਓਂਕੋ ਏਕਦੇਸ਼ ਰਾਗਾਦਿਕਕੀ ਹੀਨਤਾ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੋਨੇਸੇ ਏਕਦੇਸ਼
ਵੀਤਰਾਗ-ਵਿਜ੍ਞਾਨ ਸਂਭਵ ਹੈ. — ਇਸਲਿਯੇ ਉਨ ਅਰਹਂਤਾਦਿਕਕੋ ਸ੍ਤੁਤਿਯੋਗ੍ਯ ਮਹਾਨ ਜਾਨਨਾ.
਼
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਯੇ ਜੋ ਅਰਹਂਤਾਦਿਕ ਪਦ ਹੈਂ ਉਨਮੇਂ ਐਸਾ ਜਾਨਨਾ ਕਿ — ਮੁਖ੍ਯਰੂਪਸੇ ਤੋ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕਾ
ਔਰ ਗੌਣਰੂਪਸੇ ਸਰ੍ਵਕੇਵਲੀਕਾ ਪ੍ਰਾਕ੍ਰੁਤ ਭਾਸ਼ਾਮੇਂ ਅਰਹਂਤ ਤਥਾ ਸਂਸ੍ਕ੍ਰੁਤਮੇਂ ਅਰ੍ਹਤ੍ ਐਸਾ ਨਾਮ ਜਾਨਨਾ.
ਤਥਾ ਚੌਦਹਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਕੇ ਅਨਂਤਰ ਸਮਯਸੇ ਲੇਕਰ ਸਿਦ੍ਧ ਨਾਮ ਜਾਨਨਾ. ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਜਿਨਕੋ ਆਚਾਰ੍ਯਪਦ
ਹੁਆ ਹੋ ਵੇ ਸਂਘਮੇਂ ਰਹੇਂ ਅਥਵਾ ਏਕਾਕੀ ਆਤ੍ਮਧ੍ਯਾਨ ਕਰੇਂ ਅਥਵਾ ਏਕਾਵਿਹਾਰੀ ਹੋਂ ਅਥਵਾ ਆਚਾਰ੍ਯੋਂਮੇਂ
ਭੀ ਪ੍ਰਧਾਨਤਾਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਕੇ ਗਣਧਰਪਦਵੀਕੇ ਧਾਰਕ ਹੋਂ — ਉਨ ਸਬਕਾ ਨਾਮ ਆਚਾਰ੍ਯ ਕਹਤੇ ਹੈਂ.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਪਠਨ-ਪਾਠਨ ਤੋ ਅਨ੍ਯ ਮੁਨਿ ਭੀ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਿਨਕੋ ਆਚਾਰ੍ਯੋਂ ਦ੍ਵਾਰਾ ਦਿਯਾ ਗਯਾ
੪ ] [ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ