ਭਾਵਨਾਸੇਹੀ ਮੋਹ ਮਂਦ ਹੋ ਜਾਯੇ ਤਬ ਐਸੀ ਦਸ਼ਾ ਹੋ ਜਾਯੇ ਕਿ ਅਨੇਕ ਕਾਰਣ ਮਿਲਨੇ ਪਰ ਭੀ
ਅਪਨੇਕੋ ਸੁਖ-ਦੁਃਖ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ; ਤਬ ਏਕ ਸ਼ਾਂਤਦਸ਼ਾਰੂਪ ਨਿਰਾਕੁਲ ਹੋਕਰ ਸਚ੍ਚੇ ਸੁਖਕਾ ਅਨੁਭਵ
ਕਰਤਾ ਹੈ, ਔਰ ਤਬ ਸਰ੍ਵ ਦੁਃਖ ਮਿਟਕਰ ਸੁਖੀ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਜੀਵਿਤਵ੍ਯ ਰਹਨੇ ਪਰ ਅਪਨਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਔਰ ਮਰਣ ਹੋਨੇ ਪਰ ਅਪਨਾ ਅਭਾਵ ਹੋਨਾ ਮਾਨਤਾ
ਹੈ. ਇਸੀ ਕਾਰਣਸੇ ਇਸੇ ਸਦਾਕਾਲ ਮਰਣਕਾ ਭਯ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਭਯਸੇ ਸਦਾ ਆਕੁਲਤਾ ਰਹਤੀ
ਹੈ. ਜਿਨਕੋ ਮਰਣਕਾ ਕਾਰਣ ਜਾਨੇ ਉਨਸੇ ਬਹੁਤ ਡਰਤਾ ਹੈ, ਕਦਾਚਿਤ੍ ਉਨਕਾ ਸਂਯੋਗ ਬਨੇ ਤੋ
ਮਹਾਵਿਹ੍ਵਲ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ
ਸਹਾਯਕ ਹੋਂ ਤਥਾਪਿ ਮਰਣ ਹੋ ਹੀ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਏਕ ਸਮਯਮਾਤ੍ਰ ਭੀ ਜੀਵਿਤ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਔਰ
ਜਬ ਤਕ ਆਯੁ ਪੂਰ੍ਣ ਨ ਹੋ ਤਬ ਤਕ ਅਨੇਕ ਕਾਰਣ ਮਿਲੇ, ਸਰ੍ਵਥਾ ਮਰਣ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਇਸਲਿਯੇ
ਉਪਾਯ ਕਰਨੇਸੇ ਮਰਣ ਮਿਟਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਤਥਾ ਆਯੁਕੀ ਸ੍ਥਿਤਿ ਪੂਰ੍ਣ ਹੋਤੀ ਹੀ ਹੈ, ਇਸਲਿਏ ਮਰਣ
ਭੀ ਹੋਤਾ ਹੀ ਹੈ. ਇਸਕਾ ਉਪਾਯ ਕਰਨਾ ਝੂਠਾ ਹੀ ਹੈ.
ਭਯ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਤਥਾ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਾਦਿਕਸੇ ਹੀ ਸਿਦ੍ਧਪਦ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰੇ ਤਬ ਮਰਣਕਾ ਅਭਾਵ ਹੀ ਹੋਤਾ
ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਾਦਿਕ ਹੀ ਸਚ੍ਚੇ ਉਪਾਯ ਹੈਂ.
ਕਾਰਣ ਹੋਤੇ ਹੈਂ; ਸੋ ਯਹਾਁ ਸੁਖ ਮਾਨਨਾ ਭ੍ਰਮ ਹੈ. ਤਥਾ ਯਹ ਦੁਃਖਕੇ ਕਾਰਣ ਮਿਟਾਨੇਕਾ ਔਰ ਸੁਖਕੇ
ਕਾਰਣ ਹੋਨੇਕਾ ਉਪਾਯ ਕਰਤਾ ਹੈ ਵਹ ਝੂਠਾ ਹੈ; ਸਚ੍ਚਾ ਉਪਾਯ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਾਦਿਕ ਹੈਂ. ਜੈਸਾ ਨਿਰੂਪਣ