-
ਤੀਸਰਾ ਅਧਿਕਾਰ ][ ੬੩
ਪੁਦ੍ਗਲਪਰਾਵਰ੍ਤਨ ਮਾਤ੍ਰ ਹੈ ਔਰ ਪੁਦ੍ਗਲਪਰਾਵਰ੍ਤਨਕਾ ਕਾਲ ਐਸਾ ਹੈ ਜਿਸਕੇ ਅਨਨ੍ਤਵੇਂ ਭਾਗਮੇਂ ਭੀ ਅਨਨ੍ਤ
ਸਾਗਰ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਇਸਲਿਏ ਇਸ ਸਂਸਾਰੀਕੇ ਮੁਖ੍ਯਤਃ ਏਕੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਹੀ ਕਾਲ ਵ੍ਯਤੀਤ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਵਹਾਁ ਏਕੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਕੇ ਜ੍ਞਾਨ-ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਤੋ ਕਿਂਚਿਤ੍ਮਾਤ੍ਰ ਹੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਏਕ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਨ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਕੇ
ਨਿਮਿਤ੍ਤਸੇ ਹੁਆ ਮਤਿਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਉਸਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤਸੇ ਹੁਆ ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨ ਤਥਾ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਨ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਜਨਿਤ
ਅਚਕ੍ਸ਼ੁਦਰ੍ਸ਼ਨ — ਜਿਨਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਸ਼ੀਤ-ਉਸ਼੍ਣਾਦਿਕਕੋ ਕਿਂਚਿਤ੍ ਜਾਨਤੇ-ਦੇਖਤੇ ਹੈਂ. ਜ੍ਞਾਨਾਵਰਣ-ਦਰ੍ਸ਼ਨਾਵਰਣਕੇ
ਤੀਵ੍ਰ ਉਦਯਸੇ ਇਸਸੇ ਅਧਿਕ ਜ੍ਞਾਨ-ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਪਾਯੇ ਜਾਤੇ ਔਰ ਵਿਸ਼ਯੋਂਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਪਾਯੀ ਜਾਤੀ ਹੈ
ਜਿਸਸੇ ਮਹਾ ਦੁਃਖੀ ਹੈਂ. ਤਥਾ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮੋਹਕੇ ਉਦਯਸੇ ਮਿਥ੍ਯਾਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ ਉਸਸੇ ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਹੀ
ਅਪਨੇਰੂਪ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਅਨ੍ਯ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਤਥਾ ਚਾਰਿਤ੍ਰਮੋਹਕੇ ਉਦਯਸੇ ਤੀਵ੍ਰ ਕ੍ਰੋਧਾਦਿਕ-ਕਸ਼ਾਯਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋਤੇ ਹੈਂ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਉਨਕੇ
ਕੇਵਲੀਭਗਵਾਨਨੇ ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਣ, ਨੀਲ, ਕਾਪੋਤ ਯਹ ਤੀਨ ਅਸ਼ੁਭ ਲੇਸ਼੍ਯਾ ਹੀ ਕਹੀ ਹੈਂ ਔਰ ਵੇ ਤੀਵ੍ਰ ਕਸ਼ਾਯ
ਹੋਨੇ ਪਰ ਹੀ ਹੋਤੀ ਹੈਂ. ਵਹਾਁ ਕਸ਼ਾਯ ਤੋ ਬਹੁਤ ਹੈ ਔਰ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਮਹਾ ਹੀਨ ਹੈ,
ਇਸਲਿਏ ਬਹੁਤ ਦੁਃਖੀ ਹੋ ਰਹੇ ਹੈਂ, ਕੁਛ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਤੇ.
ਯਹਾਁ ਕੋਈ ਕਹੇ ਕਿ — ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਕਿਂਚਿਤ੍ਮਾਤ੍ਰ ਹੀ ਰਹਾ ਹੈ, ਫਿ ਰ ਵੇ ਕ੍ਯਾ ਕਸ਼ਾਯ ਕਰਤੇ ਹੈਂ?
ਸਮਾਧਾਨਃ — ਐਸਾ ਕੋਈ ਨਿਯਮ ਤੋ ਹੈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਉਤਨੀ ਹੀ ਕਸ਼ਾਯ ਹੋ.
ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਜਿਤਨਾ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਹੋ ਉਤਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜੈਸੇ ਕਿਸੀ ਅਂਧੇ-ਬਹਰੇ ਪੁਰੁਸ਼ਕੋ ਜ੍ਞਾਨ ਥੋੜਾ
ਹੋਨੇ ਪਰ ਭੀ ਬਹੁਤ ਕਸ਼ਾਯ ਹੋਤੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਤੀ ਹੈ, ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਏਕੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਕੇ ਜ੍ਞਾਨ ਥੋੜਾ ਹੋਨੇ
ਪਰ ਭੀ ਬਹੁਤ ਕਸ਼ਾਯ ਹੋਨਾ ਮਾਨਾ ਗਯਾ ਹੈ.
ਤਥਾ ਬਾਹ੍ਯ ਕਸ਼ਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਤਬ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਜਬ ਕਸ਼ਾਯਕੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕੁਛ ਉਪਾਯ ਕਰੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ
ਵੇ ਸ਼ਕ੍ਤਿਹੀਨ ਹੈਂ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਪਾਯ ਕੁਛ ਕਰ ਨਹੀਂ ਸਕਤੇ, ਇਸਸੇ ਉਨਕੀ ਕਸ਼ਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ.
ਜੈਸੇ ਕੋਈ ਪੁਰੁਸ਼ ਸ਼ਕ੍ਤਿਹੀਨ ਹੈ, ਉਸਕੋ ਕਿਸੀ ਕਾਰਣਸੇ ਤੀਵ੍ਰ ਕਸ਼ਾਯ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਕੁਛ ਕਰ ਨਹੀਂ
ਸਕਤਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੀ ਕਸ਼ਾਯ ਬਾਹ੍ਯਮੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ, ਵਹ ਅਤਿ ਦੁਃਖੀ ਹੋਤਾ ਹੈ; ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ
ਏਕੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜੀਵ ਸ਼ਕ੍ਤਿਹੀਨ ਹੈਂ; ਉਨਕੋ ਕਿਸੀ ਕਾਰਣਸੇ ਕਸ਼ਾਯ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਕੁਛ ਕਰ ਨਹੀਂ
ਸਕਤੇ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਕੀ ਕਸ਼ਾਯ ਬਾਹ੍ਯਮੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ, ਵੇ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਦੁਃਖੀ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.
ਤਥਾ ਐਸਾ ਜਾਨਨਾ ਕਿ ਜਹਾਁ ਕਸ਼ਾਯ ਬਹੁਤ ਹੋ ਔਰ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੀਨ ਹੋ ਵਹਾਁ ਬਹੁਤ ਦੁਃਖ
ਹੋਤਾ ਹੈ ਔਰ ਜ੍ਯੋਂ ਜ੍ਯੋਂ ਕਸ਼ਾਯ ਕਮ ਹੋਤੀ ਜਾਯੇ ਤਥਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਬਢਤੀ ਜਾਯੇ ਤ੍ਯੋਂ-ਤ੍ਯੋਂ ਦੁਃਖ ਕਮ
ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਏਕੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯੋਂਕੇ ਕਸ਼ਾਯ ਬਹੁਤ ਔਰ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੀਨ, ਇਸਲਿਯੇ ਏਕੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜੀਵ ਮਹਾ
ਦੁਃਖੀ ਹੈਂ. ਉਨਕੇ ਦੁਃਖ ਵੇ ਹੀ ਭੋਗਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਕੇਵਲੀ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ. ਜੈਸੇ — ਸਨ੍ਨਿਪਾਤ ਕੇ ਰੋਗੀਕਾ
ਜ੍ਞਾਨ ਕਮ ਹੋ ਜਾਯੇ ਔਰ ਬਾਹ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿਕੀ ਹੀਨਤਾਸੇ ਅਪਨਾ ਦੁਃਖ ਪ੍ਰਗਟ ਭੀ ਨ ਕਰ ਸਕੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ