-
੬੪ ] [ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ
ਵਹ ਮਹਾ ਦੁਃਖੀ ਹੈ. ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਏਕੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਥੋੜਾ ਹੈ ਔਰ ਬਾਹ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿਹੀਨਤਾਕੇ
ਕਾਰਣ ਅਪਨਾ ਦੁਃਖ ਪ੍ਰਗਟ ਭੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਤਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮਹਾ ਦੁਃਖੀ ਹੈ.
ਤਥਾ ਅਂਤਰਾਯਕੇ ਤੀਵ੍ਰ ਉਦਯਸੇ ਚਾਹਾ ਹੁਆ ਬਹੁਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਇਸਲਿਏ ਭੀ ਦੁਃਖੀ ਹੀ
ਹੋਤੇ ਹੈਂ.
ਤਥਾ ਅਘਾਤਿ ਕਰ੍ਮੋਂਮੇਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਰੂਪਸੇ ਪਾਪਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯੋਂਕਾ ਉਦਯ ਹੈ; ਵਹਾਁ ਅਸਾਤਾਵੇਦਨੀਯਕਾ ਉਦਯ
ਹੋਨੇ ਪਰ ਉਸਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤਸੇ ਮਹਾ ਦੁਃਖੀ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਵਨਸ੍ਪਤਿ ਹੈ ਸੋ ਪਵਨਸੇ ਟੂਟਤੀ ਹੈ, ਸ਼ੀਤ-ਉਸ਼੍ਣਤਾਸੇ
ਸੂਖ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਜਲ ਨ ਮਿਲਨੇਸੇ ਸੂਖ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਅਗ੍ਨਿਸੇ ਜਲ ਜਾਤੀ ਹੈ; ਉਸਕੋ ਕੋਈ ਛੇਦਤਾ
ਹੈ, ਭੇਦਤਾ ਹੈ, ਮਸਲਤਾ ਹੈ, ਖਾਤਾ ਹੈ, ਤੋੜਤਾ ਹੈ — ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਅਵਸ੍ਥਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ
ਯਥਾਸਮ੍ਭਵ ਪ੍ਰੁਥ੍ਵੀ ਆਦਿਮੇਂ ਅਵਸ੍ਥਾਏਁ ਹੋਤੀ ਹੈਂ. ਉਨ ਅਵਸ੍ਥਾਓਂਕੇ ਹੋਨੇਸੇ ਵੇ ਮਹਾ ਦੁਃਖੀ ਹੋਤੇ
ਹੈਂ.
ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮਨੁਸ਼੍ਯਕੇ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਐਸੀ ਅਵਸ੍ਥਾ ਹੋਨੇ ਪਰ ਦੁਃਖ ਹੋਤਾ ਹੈ ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਨਕੇ
ਹੋਤਾ ਹੈ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਇਨਕਾ ਜਾਨਪਨਾ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਨ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ ਔਰ ਉਨਕੇ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਨ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਹੈ
ਹੀ, ਉਸਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਉਨ੍ਹੇਂ ਜਾਨਕਰ ਮੋਹਕੇ ਵਸ਼ਸੇ ਮਹਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲ ਹੋਤੇ ਹੈਂ; ਪਰਨ੍ਤੁ ਭਾਗਨੇਕੀ, ਲੜਨੇਕੀ
ਯਾ ਪੁਕਾਰਨੇਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਅਜ੍ਞਾਨੀ ਲੋਗ ਉਨਕੇ ਦੁਃਖਕੋ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤੇ. ਤਥਾ ਕਦਾਚਿਤ੍
ਕਿਂਚਿਤ੍ ਸਾਤਾਕਾ ਉਦਯ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਬਲਵਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਤਥਾ ਆਯੁਕਰ੍ਮਸੇ ਇਨ ਏਕੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜੀਵੋਂਮੇਂ ਜੋ ਅਪਰ੍ਯਾਪ੍ਤ ਹੈਂ ਉਨਕੇ ਤੋ ਪਰ੍ਯਾਯਕੀ ਸ੍ਥਿਤਿ
ਉਚ੍ਛ੍ਵਾਸਕੇ ਅਠਾਰਹਵੇਂ ਭਾਗ ਮਾਤ੍ਰ ਹੀ ਹੈ, ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਪ੍ਤੋਂਕੀ ਅਂਤਰ੍ਮੂਹੂਰ੍ਤ ਆਦਿ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਵਰ੍ਸ਼ ਪਰ੍ਯਨ੍ਤ
ਹੈ. ਵਹਾਁ ਆਯੁ ਥੋੜਾ ਹੋਨੇਸੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਹੋਤੇ ਹੀ ਰਹਤੇ ਹੈਂ ਉਸਸੇ ਦੁਃਖੀ ਹੈਂ.
ਤਥਾ ਨਾਮਕਰ੍ਮਮੇਂ ਤਿਰ੍ਯਂਚਗਤਿ ਆਦਿ ਪਾਪਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯੋਂਕਾ ਹੀ ਉਦਯ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਰੂਪਸੇ ਪਾਯਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਕਿਸੀ ਹੀਨ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਕਾ ਉਦਯ ਹੋ ਉਸਕਾ ਬਲਵਾਨਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਸੇ ਭੀ ਮੋਹਕੇ
ਵਸ਼ਸੇ ਦੁਃਖੀ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.
ਤਥਾ ਗੋਤ੍ਰਕਰ੍ਮਮੇਂ ਨੀਚ ਗੋਤ੍ਰਹੀਕਾ ਉਦਯ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਮਹਂਤਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ, ਇਸਲਿਯੇ ਭੀ
ਦੁਃਖੀ ਹੀ ਹੈਂ.
ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ ਏਕੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜੀਵ ਮਹਾ ਦੁਃਖੀ ਹੈਂ ਔਰ ਇਸ ਸਂਸਾਰਮੇਂ ਜੈਸੇ ਪਾਸ਼ਾਣ ਆਧਾਰ ਪਰ
ਤੋ ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਨਿਰਾਧਾਰ ਆਕਾਸ਼ਮੇਂ ਤੋ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਕਿਂਚਿਤ੍ਮਾਤ੍ਰ ਕਾਲ ਰਹਤਾ ਹੈ; ਉਸੀਪ੍ਰਕਾਰ
ਜੀਵ ਏਕੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਅਨ੍ਯ ਪਰ੍ਯਾਯੋਂਮੇਂ ਤੋ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਕਿਂਚਿਤ੍ਮਾਤ੍ਰ ਕਾਲ
ਰਹਤਾ ਹੈ; ਇਸਲਿਯੇ ਯਹ ਜੀਵ ਸਂਸਾਰਮੇਂ ਮਹਾ ਦੁਃਖੀ ਹੈ.