नित्यानन्दं निरुपमगुणालंकृतं दिव्यबोधम् ।
लब्ध्वा धर्मं परमगुरुतः शर्मणे निर्मलाय ।।२७१।।
इति सुकविजनपयोजमित्रपंचेन्द्रियप्रसरवर्जितगात्रमात्रपरिग्रहश्रीपद्मप्रभमलधारिदेवविरचितायां नियमसारव्याख्यायां तात्पर्यवृत्तौ निश्चयपरमावश्यकाधिकार एकादशमः श्रुतस्कन्धः ।।
[shlokArtha — ] heyarUp evo je kanak ane kAminI sambandhI moh tene chhoDIne, he chitta! nirmaL sukhane arthe param guru dvArA dharmane prApta karIne tun avyagrarUp (shAntasvarUpI) paramAtmAmAn — ke je (paramAtmA) nitya AnandavALo chhe, nirupam guNothI alankRut chhe ane divya gnAnavALo chhe temAn — shIghra pravesh kar. 271.
A rIte, sukavijanarUpI kamaLone mATe jeo sUrya samAn chhe ane pAnch indriyonA phelAv rahit dehamAtra jemane parigrah hato evA shrI padmaprabhamaladhAridev vaDe rachAyelI niyamasAranI tAtparyavRutti nAmanI TIkAmAn (arthAt shrImadbhagavatkundakundAchAryadevapraNIt shrI niyamasAr paramAgamanI nirgranth munirAj shrI padmaprabhamaladhAridevavirachit tAtparyavRutti nAmanI TIkAmAn) nishchay-paramAvashyak adhikAr nAmano agiyAramo shrutaskandh samApta thayo.