नयेन जगत्त्रयकालत्रयवर्तिसचराचरद्रव्यगुणपर्यायान् एकस्मिन् समये जानाति पश्यति च स भगवान् परमेश्वरः परमभट्टारकः, पराश्रितो व्यवहारः इति वचनात् । शुद्धनिश्चयतः परमेश्वरस्य महादेवाधिदेवस्य सर्वज्ञवीतरागस्य परद्रव्यग्राहकत्वदर्शकत्व- ज्ञायकत्वादिविविधविकल्पवाहिनीसमुद्भूतमूलध्यानाषादः“ (?) स भगवान् त्रिकाल- निरुपाधिनिरवधिनित्यशुद्धसहजज्ञानसहजदर्शनाभ्यां निजकारणपरमात्मानं स्वयं कार्य- परमात्मापि जानाति पश्यति च । किं कृत्वा ? ज्ञानस्य धर्मोऽयं तावत् स्वपरप्रकाशकत्वं प्रदीपवत् । घटादिप्रमितेः प्रकाशो दीपस्तावद्भिन्नोऽपि स्वयं प्रकाशस्वरूपत्वात् स्वं परं च प्रकाशयति; आत्मापि व्यवहारेण जगत्त्रयं कालत्रयं च परं ज्योतिःस्वरूपत्वात् स्वयंप्रकाशात्मकमात्मानं च प्रकाशयति ।

उक्तं च षण्णवतिपाषंडिविजयोपार्जितविशालकीर्तिभिर्महासेनपण्डितदेवैः — vyavahAranayathI te bhagavAn parameshvar paramabhaTTArak AtmaguNono ghAt karanArAn ghAtikarmonA nAsh vaDe prApta sakaL-vimaL kevaLagnAn ane kevaLadarshan vaDe trilokavartI tathA trikALavartI sacharAchar dravyaguNaparyAyone ek samaye jANe chhe ane dekhe chhe. shuddhanishchayathI parameshvar mahAdevAdhidev sarvagnavItarAgane, paradravyanAn grAhakatva, darshakatva, gnAyakatva vagerenA vividh vikalponI senAnI utpatti mULadhyAnamAn abhAvarUp hovAthI (?), te bhagavAn trikAL-nirupAdhi, niravadhi (amaryAdit), nityashuddha evAn sahajagnAn ane sahajadarshan vaDe nij kAraNaparamAtmAne, pote kAryaparamAtmA hovA chhatAn paN, jANe chhe ane dekhe chhe. kaI rIte? A gnAnano dharma to, dIvAnI mAphak, svapar- prakAshakapaNun chhe. ghaTAdinI pramitithI prakAsh – dIvo (kathanchit) bhinna hovA chhatAn svayam prakAshasvarUp hovAthI sva ane parane prakAshe chhe; AtmA paN jyotisvarUp hovAthI vyavahArathI trilok ane trikALarUp parane tathA svayam prakAshasvarUp AtmAne (potAne) prakAshe chhe.

96 pAkhanDIo par vijay meLavavAthI jemaNe vishAL kIrti prApta karI chhe evA mahAsenapanDitadeve paN (shlok dvArA) kahyun chhe ke —

*ahIn sanskRit TIkAmAn ashuddhi lAge chhe tethI sanskRit TIkAmAn tathA tenA anuvAdamAn shankAne sUchavavA
prashnArthanun chihna karyun chhe.