Niyamsar (Hindi).

< Previous Page   Next Page >


Page 324 of 388
PDF/HTML Page 351 of 415

 

३२४ ]
नियमसार
[ भगवानश्रीकुंदकुंद-
(वसंततिलका)
सद्बोधपोतमधिरुह्य भवाम्बुराशि-
मुल्लंघ्य शाश्वतपुरी सहसा त्वयाप्ता
तामेव तेन जिननाथपथाधुनाहं
याम्यन्यदस्ति शरणं किमिहोत्तमानाम्
।।२७४।।
(मंदाक्रांता)
एको देवः स जयति जिनः केवलज्ञानभानुः
कामं कान्तिं वदनकमले संतनोत्येव कांचित
मुक्ते स्तस्याः समरसमयानंगसौख्यप्रदायाः
को नालं शं दिशतुमनिशं प्रेमभूमेः प्रियायाः
।।२७५।।
(अनुष्टुभ्)
जिनेन्द्रो मुक्ति कामिन्याः मुखपद्मे जगाम सः
अलिलीलां पुनः काममनङ्गसुखमद्वयम् ।।२७६।।

[श्लोकार्थ : ] (हे जिननाथ ! ) सद्ज्ञानरूपी नौकामें आरोहण करके भवसागरको लाँघकर, तू शीघ्रतासे शाश्वतपुरीमें पहुँच गया अब मैं जिननाथके उस मार्गसे (जिस मार्गसे जिननाथ गये उसी मार्गसे ) उसी शाश्वतपुरीमें जाता हूँ; (क्योंकि ) इस लोकमें उत्तम पुरुषोंको (उस मार्गके अतिरिक्त ) अन्य क्या शरण है ? २७४

[श्लोकार्थ : ] केवलज्ञानभानु (केवलज्ञानरूपी प्रकाशको धारण करनेवाले सूर्य ) ऐसे वे एक जिनदेव ही जयवन्त हैं वे जिनदेव समरसमय अनंग (अशरीरी, अतीन्द्रिय ) सौख्यकी देनेवाली ऐसी उस मुक्तिके मुखकमल पर वास्तवमें किसी अवर्णनीय कान्तिको फै लाते हैं; (क्योंकि ) कौन (अपनी ) स्नेहपात्र प्रियाको निरन्तर सुखोत्पत्तिका कारण नहीं होता ? २७५

[श्लोकार्थ : ] उन जिनेन्द्रदेवने मुक्तिकामिनीके मुखकमलके प्रति भ्रमरलीलाको धारण किया (अर्थात् वे उसमें भ्रमरकी भाँति लीन हुए ) और वास्तवमें अद्वितीय अनंग (आत्मिक ) सुखको प्राप्त किया २७६