જો જીવ ઇસ પરમેશ્વર પરમાગમમેં કહે હુએ ભાવોંકો હૃદયંગમ કરેંગે વે અવશ્ય હી સુખધામ કારણ પરમાત્માકા નિર્ણય ઔર અનુભવ કરકે, ઉસમેં પરિપૂર્ણ લીનતા પાકર, શાશ્વત પરમાનન્દદશાકો પ્રાપ્ત કરેંગે . જબતક વે ભાવ હૃદયંગત ન હોં તબ તક આત્માનુભવી મહાત્માકે આશ્રય-પૂર્વક તત્સબન્ધી સૂક્ષ્મ વિચાર, ગહરા અન્તર્શોધન કર્ત્તવ્ય હૈ . જબતક પરદ્રવ્યોંસે અપના સર્વથા ભિન્નત્વ ભાસિત ન હો ઔર અપની ક્ષણિક પર્યાયોંસે દૃષ્ટિ હટકર એકરૂપ કારણપરમાત્માકા દર્શન ન હો તબતક ચૈન લેના યોગ્ય નહીં હૈ . યહી પરમાનન્દપ્રાપ્તિકા ઉપાય હૈ . ટીકાકાર મુનિરાજ શ્રી પદ્મપ્રભદેવકે શબ્દોંમેં ઇસ પરમપવિત્ર પરમાગમકે ફલકા વર્ણન કરકે યહ ઉપોદ્ઘાત પૂર્ણ કરતા હૂઁ : — ‘‘જો નિર્વાણસુન્દરીસે ઉત્પન્ન હોનેવાલે, પરમ વીતરાગાત્મક, નિરાબાધ, નિરન્તર એવં અનંગ પરમાનન્દકા દેનેવાલા હૈ, જો નિરતિશય નિત્યશુદ્ધ, નિરંજન નિજ કારણપરમાત્માકી ભાવનાકા કારણ હૈ, જો સમસ્ત નયોંકે સમૂહસે સુશોભિત હૈ, જો પંચમગતિકે હેતુભૂત હૈ તથા જો પાઁચ ઇન્દ્રિયોંકે વિસ્તાર રહિત દેહમાત્ર – પરિગ્રહધારી દ્વારા રચિત હૈ — ઐસે ઇસ ભાગવત શાસ્ત્રકો જો નિશ્ચયનય ઔર વ્યવહારનયકે અવિરોધસે જાનતે હૈં, વે મહાપુરુષ — સમસ્ત અધ્યાત્મશાસ્ત્રોંકે હૃદયકો જાનનેવાલે ઔર પરમાનન્દરૂપ વીતરાગસુખકે અભિલાષી — બાહ્ય – અભ્યંતર ચૌવીસ પરિગ્રહોંકે પ્રપંચકા પરિત્યાગ કરકે, ત્રિકાલ – નિરુપાધિ સ્વરૂપમેં લીન નિજ કારણપરમાત્માકે સ્વરૂપકે શ્રદ્ધાન – જ્ઞાન – આચરણાત્મક ભેદોપચાર – કલ્પનાસે નિરપેક્ષ ઐસે સ્વસ્થ રત્નત્રયમેં પરાયણ વર્તતે હુએ, શબ્દબ્રહ્મકે ફલરૂપ શાશ્વત સુખકે ભોક્તા હોતે હૈં .