ହ୍ଯାତ୍ମା ଜ୍ଞାନଂ ନ ପୁନରପରଂ ଦ୍ରଷ୍ଟିରନ୍ଯାଽପି ନୈଵ .
ବୁଦ୍ଧଵା ଜନ୍ତୁର୍ନ ପୁନରୁଦରଂ ଯାତି ମାତୁଃ ସ ଭଵ୍ଯଃ ..୧୧..
ଵ୍ଯଵହାରସମ୍ଯକ୍ତ୍ଵସ୍ଵରୂପାଖ୍ଯାନମେତତ୍ .
ଆପ୍ତଃ ଶଂକାରହିତଃ . ଶଂକା ହି ସକଲମୋହରାଗଦ୍ଵେଷାଦଯଃ . ଆଗମଃ ତନ୍ମୁଖାରଵିନ୍ଦ- ଵିନିର୍ଗତସମସ୍ତଵସ୍ତୁଵିସ୍ତାରସମର୍ଥନଦକ୍ଷଃ ଚତୁରଵଚନସନ୍ଦର୍ଭଃ . ତତ୍ତ୍ଵାନି ଚ ବହିସ୍ତତ୍ତ୍ଵାନ୍ତସ୍ତତ୍ତ୍ଵ-
[ଶ୍ଲୋେକାର୍ଥ : — ] ମୁନିଯୋଂକୋ ମୋକ୍ଷକା ଉପାଯ ଶୁଦ୍ଧରତ୍ନତ୍ରଯାତ୍ମକ (ଶୁଦ୍ଧରତ୍ନତ୍ରଯ- ପରିଣତିରୂପ ପରିଣମିତ) ଆତ୍ମା ହୈ . ଜ୍ଞାନ ଇସସେ କୋଈ ଅନ୍ଯ ନହୀଂ ହୈ, ଦର୍ଶନ ଭୀ ଇସସେ ଅନ୍ଯ ନହୀଂ ହୈ ଔର ଶୀଲ (ଚାରିତ୍ର) ଭୀ ଅନ୍ଯ ନହୀଂ ହୈ . — ଯହ, ମୋକ୍ଷକୋ ପ୍ରାପ୍ତ କରନେଵାଲୋଂନେ (ଅର୍ହନ୍ତଭଗଵନ୍ତୋଂନେ) କହା ହୈ . ଇସେ ଜାନକର ଜୋ ଜୀଵ ମାତାକେ ଉଦରମେଂ ପୁନଃ ନହୀଂ ଆତା, ଵହ ଭଵ୍ଯ ହୈ .୧୧.
ଗାଥା : ୫ ଅନ୍ଵଯାର୍ଥ : — [ଆପ୍ତାଗମତତ୍ତ୍ଵାନାଂ ] ଆପ୍ତ, ଆଗମ ଔର ତତ୍ତ୍ଵୋଂକୀ [ଶ୍ରଦ୍ଧାନାତ୍ ] ଶ୍ରଦ୍ଧାସେ [ସମ୍ଯକ୍ତ୍ଵମ୍ ] ସମ୍ଯକ୍ତ୍ଵ [ଭଵତି ] ହୋତା ହୈ; [ଵ୍ଯପଗତାଶେଷଦୋଷଃ ] ଜିସକେ ଅଶେଷ (ସମସ୍ତ) ଦୋଷ ଦୂର ହୁଏ ହୈଂ ଐସା ଜୋ [ସକ ଲଗୁଣାତ୍ମା ] ସକଲଗୁଣମଯ ପୁରୁଷ [ଆପ୍ତଃ ଭଵେତ୍ ] ଵହ ଆପ୍ତ ହୈ .
ଟୀକା : — ଯହ, ଵ୍ଯଵହାରସମ୍ଯକ୍ତ୍ଵକେ ସ୍ଵରୂପକା କଥନ ହୈ .
ଆପ୍ତ ଅର୍ଥାତ୍ ଶଂକାରହିତ . ଶଂକା ଅର୍ଥାତ୍ ସକଲ ମୋହରାଗଦ୍ଵେଷାଦିକ (ଦୋଷ) . ଆଗମ ଅର୍ଥାତ୍ ଆପ୍ତକେ ମୁଖାରଵିନ୍ଦସେ ନିକଲୀ ହୁଈ, ସମସ୍ତ ଵସ୍ତୁଵିସ୍ତାରକା ସ୍ଥାପନ କରନେମେଂ ସମର୍ଥ ଐସୀ