ନ୍ନିଜଗୁଣନିଚଯେଽସ୍ମିନ୍ ନାସ୍ତି ମେ କାର୍ଯସିଦ୍ଧିଃ .
ପରମସୁଖପଦାର୍ଥୀ ଭାଵଯେଦ୍ଭଵ୍ଯଲୋକଃ ..୪୧..
ଇସପ୍ରକାର (ଶ୍ରୀମଦ୍ଭଗଵତ୍କୁନ୍ଦକୁନ୍ଦାଚାର୍ଯଦେଵପ୍ରଣୀତ) ଶ୍ରୀ ପଂଚାସ୍ତିକାଯସମଯମେଂ (୮୧ଵୀଂ ଗାଥା ଦ୍ଵାରା) କହା ହୈ କି : —
‘‘[ଗାଥାର୍ଥଃ — ] ଏକ ରସଵାଲା, ଏକ ଵର୍ଣଵାଲା, ଏକ ଗଂଧଵାଲା ଔର ଦୋ ସ୍ପର୍ଶଵାଲା ଵହ ପରମାଣୁ ଶବ୍ଦକା କାରଣ ହୈ, ଅଶବ୍ଦ ହୈ ଔର ସ୍କନ୍ଧକେ ଭୀତର ହୋ ତଥାପି ଦ୍ରଵ୍ଯ ହୈ (ଅର୍ଥାତ୍ ସଦୈଵ ସର୍ଵସେ ଭିନ୍ନ, ଶୁଦ୍ଧ ଏକ ଦ୍ରଵ୍ଯ ହୈ ) .’’
ଔର ମାର୍ଗପ୍ରକାଶମେଂ (ଶ୍ଲୋକ ଦ୍ଵାରା) କହା ହୈ କି : —
‘‘[ଶ୍ଲୋେକାର୍ଥ : — ] ପରମାଣୁକୋ ଆଠ ପ୍ରକାରକେ ସ୍ପର୍ଶୋଂମେଂ ଅନ୍ତିମ ଚାର ସ୍ପର୍ଶୋଂମେଂସେ ଦୋ ସ୍ପର୍ଶ, ଏକ ଵର୍ଣ, ଏକ ଗଂଧ ତଥା ଏକ ରସ ସମଝନା, ଅନ୍ଯ ନହୀଂ .’’
ଔର (୨୭ଵୀଂ ଗାଥାକୀ ଟୀକା ପୂର୍ଣ କରତେ ହୁଏ ଟୀକାକାର ମୁନିରାଜ ଶ୍ଲୋକ ଦ୍ଵାରା ଭଵ୍ଯ ଜନୋଂକୋ ଶୁଦ୍ଧ ଆତ୍ମାକୀ ଭାଵନାକା ଉପଦେଶ କରତେ ହୈଂ ) : —
[ଶ୍ଲୋେକାର୍ଥ : — ] ଯଦି ପରମାଣୁ ଏକଵର୍ଣାଦିରୂପ ପ୍ରକାଶତେ (ଜ୍ଞାତ ହୋତେ) ନିଜ ଗୁଣସମୂହମେଂ ହୈଂ, ତୋ ଉସମେଂ ମେରୀ (କୋଈ) କାର୍ଯସିଦ୍ଧି ନହୀଂ ହୈ, (ଅର୍ଥାତ୍ ପରମାଣୁ ତୋ ଏକ ଵର୍ଣ, ଏକ ଗଂଧ ଆଦି ଅପନେ ଗୁଣୋଂମେଂ ହୀ ହୈ, ତୋ ଫି ର ଉସମେଂ ମେରା କୋଈ କାର୍ଯ ସିଦ୍ଧ ନହୀଂ ହୋତା); — ଇସପ୍ରକାର ନିଜ ହୃଦଯମେଂ ମାନକର ପରମ ସୁଖପଦକା ଅର୍ଥୀ ଭଵ୍ଯସମୂହ ଶୁଦ୍ଧ ଆତ୍ମାକୋ ଏକକୋ ଭାଯେ .୪୧.