ਸ੍ਫੁ ਟਤਰਮਵਗਾਹ੍ਯ ਸ੍ਵਂ ਚ ਚਿਚ੍ਛਕ੍ਤਿ ਮਾਤ੍ਰਮ੍ .
ਵ੍ਰਜਤਿ ਨ ਚ ਵਿਕਲ੍ਪਂ ਸਂਸ੍ਰੁਤੇਰ੍ਘੋਰਰੂਪਮ੍ .
ਪਰਪਰਿਣਤਿਦੂਰਂ ਯਾਤਿ ਚਿਨ੍ਮਾਤ੍ਰਮੇਸ਼ਃ ..੬੦..
ਹੈਂ — ਐਸਾ ਭਗਵਾਨ ਸੂਤ੍ਰਕਰ੍ਤਾਕਾ (ਸ਼੍ਰੀਮਦ੍ਭਗਵਤ੍ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵਕਾ) ਅਭਿਪ੍ਰਾਯ ਹੈ .
ਇਸੀਪ੍ਰਕਾਰ (ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ) ਸ਼੍ਰੀਮਦ੍ ਅਮ੍ਰੁਤਚਨ੍ਦ੍ਰਸੂਰਿਨੇ (ਸ਼੍ਰੀ ਸਮਯਸਾਰਕੀ ਆਤ੍ਮਖ੍ਯਾਤਿ ਨਾਮਕ ਟੀਕਾਮੇਂ ੩੫ – ੩੬ਵੇਂ ਦੋ ਸ਼੍ਲੋਕੋਂ ਦ੍ਵਾਰਾ) ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ : —
‘‘[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] ਚਿਤ੍ਸ਼ਕ੍ਤਿਸੇ ਰਹਿਤ ਅਨ੍ਯ ਸਕਲ ਭਾਵੋਂਕੋ ਮੂਲਸੇ ਛੋੜਕਰ ਔਰ ਚਿਤ੍ਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਤ੍ਰ ਐਸੇ ਨਿਜ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਅਤਿ ਸ੍ਫੁ ਟਰੂਪਸੇ ਅਵਗਾਹਨ ਕਰਕੇ, ਆਤ੍ਮਾ ਸਮਸ੍ਤ ਵਿਸ਼੍ਵਕੇ ਊ ਪਰ ਸੁਨ੍ਦਰਤਾਸੇ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਮਾਨ ਐਸੇ ਇਸ ਕੇਵਲ (ਏਕ) ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ੍ ਅਨੁਭਵ ਕਰੋ .’’
‘‘[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] ਚੈਤਨ੍ਯਸ਼ਕ੍ਤਿਸੇ ਵ੍ਯਾਪ੍ਤ ਜਿਸਕਾ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ-ਸਾਰ ਹੈ ਐਸਾ ਯਹ ਜੀਵ ਇਤਨਾ ਹੀ ਮਾਤ੍ਰ ਹੈ; ਇਸ ਚਿਤ੍ਸ਼ਕ੍ਤਿਸੇ ਸ਼ੂਨ੍ਯ ਜੋ ਯਹ ਭਾਵ ਹੈਂ ਵੇ ਸਬ ਪੌਦ੍ਗਲਿਕ ਹੈਂ .’’
ਔਰ (੪੨ਵੀਂ ਗਾਥਾਕੀ ਟੀਕਾ ਪੂਰ੍ਣ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ਟੀਕਾਕਾਰ ਮੁਨਿਰਾਜ ਦੋ ਸ਼੍ਲੋਕ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ) : —
[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] ਸਤਤਰੂਪਸੇ ਅਖਣ੍ਡ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਸਦ੍ਭਾਵਨਾਵਾਲਾ ਆਤ੍ਮਾ (ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ‘ਮੈਂ ਅਖਣ੍ਡ ਜ੍ਞਾਨ ਹੂਁ’ ਐਸੀ ਸਚ੍ਚੀ ਭਾਵਨਾ ਜਿਸੇ ਨਿਰਂਤਰ ਵਰ੍ਤਤੀ ਹੈ ਵਹ ਆਤ੍ਮਾ) ਸਂਸਾਰਕੇ ਘੋਰ