ਜ੍ਞਾਨੀ ਸੁਕਾਨੀ ਮਲ਼੍ਯਾ ਵਿਨਾ ਏ ਨਾਵ ਪਣ ਤਾਰੇ ਨਹੀਂ;
ਆ ਕਾਲ਼ਮਾਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਜ੍ਞਾਨੀ ਸੁਕਾਨੀ ਬਹੁ ਬਹੁ ਦੋਹ੍ਯਲੋ,
ਮੁਜ ਪੁਣ੍ਯਰਾਸ਼ਿ ਫਲ਼੍ਯੋ ਅਹੋ ! ਗੁਰੁਕ੍ ਹਾਨ ਤੁਂ ਨਾਵਿਕ ਮਲ਼੍ਯੋ.
ਬਾਹ੍ਯਾਂਤਰ ਵਿਭਵੋ ਤਾਰਾ, ਤਾਰੇ ਨਾਵ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਨਾਂ.
ਨਿਜਾਲਂਬੀਭਾਵੇ ਪਰਿਣਤਿ ਸ੍ਵਰੂਪੇ ਜਈ ਭਲ਼ੇ,
ਨਿਮਿਤ੍ਤੋ ਵਹੇਵਾਰੋ ਚਿਦਘਨ ਵਿਸ਼ੇ ਕਾਂਈ ਨ ਮਲ਼ੇ.
ਜੇ ਵਜ੍ਰੇ ਸੁਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ ਸਤ੍ਤ੍ਵ ਝਲ਼ਕੇ ; ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯ ਨਾਤੋ ਤੂਟੇ;
ਕ ਰੁਣਾ ਅਕਾਰਣ ਸਮੁਦ੍ਰ ! ਤਨੇ ਨਮੁਂ ਹੁਂ;
ਹੇ ਜ੍ਞਾਨਪੋਸ਼ਕ ਸੁਮੇਘ ! ਤਨੇ ਨਮੁਂ ਹੁਂ,
ਆ ਦਾਸਨਾ ਜੀਵਨਸ਼ਿਲ੍ਪੀ ! ਤਨੇ ਨਮੁਂ ਹੁਂ.
ਵਾਣੀ ਚਿਨ੍ਮੂਰ੍ਤਿ ! ਤਾਰੀ ਉਰ-ਅਨੁਭਵਨਾ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਭਾਵੇ ਭਰੇਲੀ;
ਭਾਵੋ ਊਂਡਾ ਵਿਚਾਰੀ, ਅਭਿਨਵ ਮਹਿਮਾ ਚਿਤ੍ਤਮਾਂ ਲਾਵੀ ਲਾਵੀ,
ਖੋਯੇਲੁਂ ਰਤ੍ਨ ਪਾਮੁਂ,