ਨ੍ਨਿਜਗੁਣਨਿਚਯੇਸ੍ਮਿਨ੍ ਨਾਸ੍ਤਿ ਮੇ ਕਾਰ੍ਯਸਿਦ੍ਧਿਃ .
ਪਰਮਸੁਖਪਦਾਰ੍ਥੀ ਭਾਵਯੇਦ੍ਭਵ੍ਯਲੋਕਃ ..੪੧..
ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ (ਸ਼੍ਰੀਮਦ੍ਭਗਵਤ੍ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵਪ੍ਰਣੀਤ) ਸ਼੍ਰੀ ਪਂਚਾਸ੍ਤਿਕਾਯਸਮਯਮੇਂ (੮੧ਵੀਂ ਗਾਥਾ ਦ੍ਵਾਰਾ) ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ : —
‘‘[ਗਾਥਾਰ੍ਥਃ — ] ਏਕ ਰਸਵਾਲਾ, ਏਕ ਵਰ੍ਣਵਾਲਾ, ਏਕ ਗਂਧਵਾਲਾ ਔਰ ਦੋ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਵਾਲਾ ਵਹ ਪਰਮਾਣੁ ਸ਼ਬ੍ਦਕਾ ਕਾਰਣ ਹੈ, ਅਸ਼ਬ੍ਦ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਕਨ੍ਧਕੇ ਭੀਤਰ ਹੋ ਤਥਾਪਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ (ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸਦੈਵ ਸਰ੍ਵਸੇ ਭਿਨ੍ਨ, ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਏਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ ) .’’
ਔਰ ਮਾਰ੍ਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮੇਂ (ਸ਼੍ਲੋਕ ਦ੍ਵਾਰਾ) ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ : —
‘‘[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] ਪਰਮਾਣੁਕੋ ਆਠ ਪ੍ਰਕਾਰਕੇ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ੋਂਮੇਂ ਅਨ੍ਤਿਮ ਚਾਰ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ੋਂਮੇਂਸੇ ਦੋ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼, ਏਕ ਵਰ੍ਣ, ਏਕ ਗਂਧ ਤਥਾ ਏਕ ਰਸ ਸਮਝਨਾ, ਅਨ੍ਯ ਨਹੀਂ .’’
ਔਰ (੨੭ਵੀਂ ਗਾਥਾਕੀ ਟੀਕਾ ਪੂਰ੍ਣ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ਟੀਕਾਕਾਰ ਮੁਨਿਰਾਜ ਸ਼੍ਲੋਕ ਦ੍ਵਾਰਾ ਭਵ੍ਯ ਜਨੋਂਕੋ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਭਾਵਨਾਕਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ) : —
[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] ਯਦਿ ਪਰਮਾਣੁ ਏਕਵਰ੍ਣਾਦਿਰੂਪ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ (ਜ੍ਞਾਤ ਹੋਤੇ) ਨਿਜ ਗੁਣਸਮੂਹਮੇਂ ਹੈਂ, ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਮੇਰੀ (ਕੋਈ) ਕਾਰ੍ਯਸਿਦ੍ਧਿ ਨਹੀਂ ਹੈ, (ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਪਰਮਾਣੁ ਤੋ ਏਕ ਵਰ੍ਣ, ਏਕ ਗਂਧ ਆਦਿ ਅਪਨੇ ਗੁਣੋਂਮੇਂ ਹੀ ਹੈ, ਤੋ ਫਿ ਰ ਉਸਮੇਂ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਕਾਰ੍ਯ ਸਿਦ੍ਧ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ); — ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ ਨਿਜ ਹ੍ਰੁਦਯਮੇਂ ਮਾਨਕਰ ਪਰਮ ਸੁਖਪਦਕਾ ਅਰ੍ਥੀ ਭਵ੍ਯਸਮੂਹ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਏਕਕੋ ਭਾਯੇ .੪੧.