5. yatibhAvanAShTak
[ ५. यतिभावनाष्टकम् ]
(शार्दूलविक्रीडित)
आदाय व्रतमात्मतत्त्वममलं ज्ञात्वाथ गत्वा वनं
निःशेषामपि मोहकर्मजनितां हित्वा विकल्पावलिम् ।
ये तिष्ठन्ति मनोमरुच्चिदचलैकत्वप्रमोदं गता
निष्कम्पा गिरिवज्जयन्ति मुनयस्ते सर्वसंगौज्झिताः ।।१।।
anuvAd : je muni vrat grahaN karIne, nirmaL Atmatattvane jANIne vanamAn
jaIne, tathA mohanIy karmanA udayathI utpanna thatA sarva vikalpono samUh chhoDIne
manarUpI vAyuthI vichalit na thanAr sthir chaitanyamAn ekatvanA Anandane pAmatA thakA
parvat samAn nishchaL rahe chhe te sampUrNa parigrah rahit muni jayavant ho. 1.
(शार्दूलविक्रीडित)
चेतोवृत्तिनिरोधनेन करणग्रामं विधायोद्वसं
तत्संहृत्य गतागतं च मरुतो धैर्यं समाश्रित्य च ।
पयङ्केन मया शिवाय विधिवच्छून्यैकभूभृद्दरी-
मध्यस्थेन कदा चिदर्पितद्रशा स्थातव्यमन्तर्मुखम् ।।२।।
anuvAd : muni vichAr kare chhe ke hun manano vyApAr rokIne, indriyasamUhane
ujjaD karIne (jItIne), vAyunA gaman-Agamanane sankochIne, dhairyanun avalamban laIne,
tathA mokShaprAptinA nimitte vidhipUrvak parvatanI ek nirjan guphAnI vachche padmAsanamAn
171